- Dit onderwerp bevat 4 reacties, 2 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 5 jaren, 7 maanden geleden door
.
-
Berichten
-
Mijn droom:
In mijn huis wordt ingebroken. Ik krijg de inbreker niet weg. Ik ben naar buiten gelopen om om hulp te roepen. Het lukt me even om te schreeuwen, maar dan komt er geen geluid meer uit, mijn keel lijkt afgeknepen. (Dit komt me bekend voor, heb ik vaker gedroomd) Maandelijks werd er geld van mijn rekening afgehaald, ik had het niet door.Ik lig in bed midden in een klein restaurant of winkeltje. De winkel heeft glazen wanden, je kunt zo naar binnen kijken. Alles is open en bloot. (De laatste tijd droom ik vaker over ruimtes met glazen wanden) Mijn moeder staat te wachten op mij. Ik doe alsof ik slaap, omdat ik geen zin heb om op te staan. Een man die in mijn restaurant heeft gegeten gaat naar het restaurant tegenover, hij moet een trap omhoog en pakt een bankje, gaat weer naar beneden en gaat daar buiten het restaurant op het bankje zitten roken. Het is normaal, er zitten meer mensen te roken.
Dromen laten beelden in symbolieken zien en dient als verwerking van het gebeuren in je leven. Het huis is als een jas om je heen. Het is je lichaam en je ziel. De kamers bevatten je eigenschappen en vaardigheden. Elke kamer heeft zijn functie. Hier wordt er ingebroken op je privacy. Wanneer er paniek of angst heerst ga je automatisch in de afweer modus en kun je reageren door weg te lopen, verdedigen of te bevriezen. Het laatste gebeurt met jou. Je raakt passief en kunt niets meer. Door aan je geld te zitten, wordt je op je bestaan van leven en ook je privacy geraakt. Wie bepaalt wat er gebeurd met je geld of wie bepaald je leven?
Het bed is een intieme plek. Hier rust je uit en bewaar je je geheimen. Glazen wanden geven ook van alles bloot in je leven. Het restaurant geeft je brandstof of geestelijke voeding. Je speelt, dat je in slaap bent. Hier reageer je ook passief. Het lijkt erop, dat je confrontaties niet aan durft te gaan. Mogelijk angst om je niet te kunnen verdedigen. Je zou over deze angst heen dienen te komen en toch een keer deze stap te nemen. Daar wordt je sterker van en leer je dat anderen niet over je grens mogen gaan. Hoe vaker je assertief handelt, hoe makkelijker het wordt. Oefening baart kunst. Roken is escapisme. Ook weer een passieve houding.
Lieve Esme, Bedankt voor de uitleg. De eerste uitleg kan ik niet echt plaatsen, maar ik laat het eens bezinken.
Ik heb het afgelopen jaar geleerd meer te delen met anderen en ben dus meer open geworden over mezelf. Dat passieve had ik heel erg, voelde mijn grenzen gewoonweg niet, ben de afgelopen jaren juist de confrontatie aangegaan met ingesleten gedrag. Wel mag ik inderdaad nog beter mijn grenzen leren aangeven. Bedankt en fijne avond! Groetjes, Jinny
