- Dit onderwerp bevat 2 reacties, 2 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 5 jaren, 3 maanden geleden door
.
-
Berichten
-
Voor de tweede keer heb ik nu al een hoogst merkwaardige droom.
Ik ben in een voor mij bekende stad en toch verdwaal ik op 1 of andere manier.
Loop ergens en ineens ben ik de weg kwijt.
Ik meen iets bekends te zien en loop daarheen, om vervolgens terecht te komen in een volslagen vreemde situatie.
Ik kom ook gebouwen tegen die totaal niet in de architectuur passen.
Verder kom ik taferelen tegen die niet zouden misstaan in een zuid amerikaans land. Een voetbalwedstrijd bijvoorbeeld, met allemaal uitzinnige mensen bij een stadion.
Dan loop ik een soort van verlaten hotel in. Het is een hotel in een typische jaren 80 stijl, met spiegelglas. Ik zie een vrouw. Die volg ik via een paar trappen, in het verder donkere pand, naar beneden. Als ik buiten ben is ze verdwenen en sta ik aan een rivierkade die zomaar in een Belgische stad zou kunnen liggen.
En toen ging de wekker.
In een eerdere droom liep ik over terrassen vol vreemden, niemand sprak tegen me. En ging ik trappen op van een kasteelachtig iets. Allemaal leidend tot niets.
De hoofdmoot is dus verdwaald zijn in een bekende omgeving.Dromen laten beelden in symbolieken zien en dient als verwerking van het gebeuren in je leven. De stad is de maatschappij. Verdwalen is geen grip hebben over de situatie. Je hebt het allemaal niet helder. Je doolt, zonder doel. Je bent het overzicht kwijt in iets. Voetballen staat voor competitie aangaan. Je vecht ergens tegen. Het kan ook gaan om tegenstrijdige meningen. Het stadion staat voor aanmoediging. Het is hier de vraag of je gecoacht wilt worden of alles op je eigen tempo te doen.
Een hotel staat voor rust. De jaren 80 stijl is een greep in het verleden. Oude zaken heb je niet op kunnen verwerken. Het spiegelglas is figuurlijk een reflectie van jezelf. De vrouw is als een gids. Zij brengt je naar onbekende of onbewuste zaken (donker pand). Een rivier staat voor emoties die vrijelijk stromen. Onbekende omgevingen is speuren in het onbewuste. Je zou je emoties beter mogen onderzoeken en accepteren. Wanneer je accepteert, laat je tegelijk los.
