Spelletje zonder doel

[Ekt]

Ik had vanmorgen een nachtmerrie tussen 9 en 11 nadat ik al eens wakker was geweest. Ik zat in een groep met 3 onbekenden. De sfeer was leuk, we mochten een spelletje gaan spelen. Twee oude bekenden legden ons het spel doodserieus uit. We moesten op de rug van 3 kinderen door een doolhof in de lucht kruipen met een egel in de hand. Het spel startte en ik lag meteen achterop. Toen het even bezig was, werd duidelijk dat er geen einde kwam. We sliepen in het doolhof en werden tegelijk op allerlei manieren geplaagd door gebrek aan lucht, comfort en vreemde handen die ons pestten door bv porren. De volgende dag bereikten we uiteindelijk een punt waar we een volledig brood moesten opeten. Opeens was ik al de mensen rondom mij kwijt en porde iemand zo hard in mijn rug dat ik het echt (buiten de droom) voelde. Raar, want ik slaap tegenwoordig helemaal alleen. Na nog wat gekruip door het doolhof bereik ik het einde en mijn medekandidaten, zonder kinderen dit keer. We staan in het lokale ziekenhuis en moeten alle trappen op- en aflopen en ondertussen zoveel mogelijk spullen pakken. We lopen en grabbelen en ondertussen veranderen mijn medekandidaten van gezicht, waaronder één bekende. Ik zie een mandje liggen en stel voor om samen te werken. In het mandje kunnen we immers al onze opgepikte spullen gemakkelijk bijhouden. Eens we de trappen af zijn, moeten we een kamer binnengaan. We moeten een onbekende (en waarschijnlijk ook onbestaande) burgemeester knuffelen en luisteren naar het gezang van een ander. We krijgen tegelijkertijd een diploma dat lijkt op dat van kleuters. Er staan onbenulligheden op zoals ‘ze kan meedoen aan de helft van een wedstrijd, goed gedaan!’ Het voelt alsof ik veel moeite heb gedaan, kapot ben en geen appreciatie krijg. Ik begin spontaan te wenen bij het gezang.
Ik werd wakker met een vervelend en verdwaasd gevoel en een droom waar ik geen verklaring voor vind.
Kan iemand me helpen aub?

[Auteur]

Berichten