- Dit onderwerp bevat 1 reactie, 1 deelnemer, en is laatst geüpdatet op 3 jaren, 11 maanden geleden door Esme.
-
AuteurBerichten
-
MerelGast3 jaren, 11 maanden geleden
Hoi, ik had vannacht een best heftige droom, vond ik zelf.
Ik was in een één of andere tuin ofzo en we speelden soort van AmongUs (geen idee of je dat kent, maar er zijn gewone spelers en Imposters, soort van moordenaren) maar in ieder geval, we speelden dat dus en ik verstopte ergens met mijn ‘vriendinnen’ (ik weet niet precies of ze echte vriendinnen zijn want ik voel me een beetje een Back-Up en gebruikt door hun) maar in ieder geval, ik zag dus een andere vriendin vermoord worden door een Imposter. Later was ik op een één of andere manier een soort geest geworden die de goeie spelers kon helpen. Ik moedigde twee van mijn ‘vriendinnen’ aan om weg te rennen van een Imposter terwijl die Imposter op een snelle step was. Later wilde ik iets aan de leraar/scheidsrechter vragen, en die wilde antwoord geven maar toen werd er een soort bom op hem gegooid waardoor zijn halve gezicht zwart was. Toen hij naar mij keek was het echt vet eng. De “stoere” kinderen van mijn klas bleven met bommen gooien. Ik weet nog dat ik mezelf wakker probeerde te maken. Uiteindelijk werd ik wakker. Ik wilde mijn gordijn open doen, want ik weer dat ik in veel dromen/nachtmerries het licht van buiten niet kan verdragen. Waarom weet ik niet. Maar het was donker, als in nacht. Daarna gebeurde er iets wat ik niet weet maar ik stond buiten (het was licht ineens) en aan de overkant van de straat zag ik een jongen zijn ouders verdrinken. Ik liep dichterbij en hij begon aan zijn zusje. Dat zusje was niet doodgegaan, want ik was heel dichtbij en de jongen vond mij irritant ofzo, want hij liet zijn zusje gaan terwijl ze nog net niet verdronken was. Hij wilde mij verdrinken maar het lukte niet. Ineens was ik weer op dezelfde plaats uit mijn AmongUs droom. Ik probeerde mezelf echt wanhopig wakker te maken, maar het lukte niet. Ik probeerde mijn ogen open te maken met mijn vingers, ik sloeg mezelf een aantal keer en ik probeerde te huilen, want ik dacht dat ik dan misschien in de echte wereld ook zou gaan huilen en dan zou iemand me wakker maken. Uiteindelijk werd ik (volgens mij) echt wakker.
Het rare was: Ik bleef toen ik wakker was even voor me uit staren en toen werd ik ineens terug gezogen in de droom. Ik weet niet wat het was, maar toen werd ik echt wakker.Ik heb mijn gordijn open gedaan om te kijken of het niet meer donker is en of er niet een jongen zijn zusje aan het verdrinken is aan de overkant van de straat. Het was gelukkig niet zo.
Sorry voor het lange stuk en dat je veel moet lezen en doen, maar ja.
groetjes
Je zit zo in je slaap en droom, dat je er moeilijk uit kunt komt. Je hebt eigenlijk veel rust nodig, maar je wordt overvallen door dromen. Dromen zijn beelden die in symbolieken worden getoond en is een verwerking van de dag, situatie of vervelende gebeurtenissen. Je hebt daarbij een lichte vorm van stress gecreëerd door de situatie momenteel. Er wordt aan je getrokken en dat kan energie vreten. Het is heel lastig voor jou om aan de situatie te wennen, maar hoe dan ook, dien je er voorlopig mee te leven.
De tuin staat, in principe, symbool voor rust en vertrouwen, maar hier vindt zich een gevecht plaats. Dit symboliseert een gevecht met jezelf. Dood gaan in dromen, is niet echt dood gaan, maar is een einde van een fase. Hier gaat het er wel ruig aan toe en misschien ervaar je het gevecht om jou ook wel in het echte leven. De geest is het engeltje op je schouder. Op een gegeven moment vind je de rust. De leraar of scheidsrechter zijn de instanties, die een oogje in het zeil houden.
De bom staat symbool voor woedeaanval. Verdrinken is het kapot gaan aan emoties. Je verdrinkt als het ware in je emoties, maar het is zo veel, dat je niet meer weet hoe je je voelt. Water staat symbool voor emoties. Denk aan tranen van geluk of verdriet. Voor jou is het belangrijk om je emoties los te laten. Daar zijn trucjes voor. Hierdoor krijg je meer ruimte. En zit je niet zo vast in je gevoelens. Je wilt huilen, maar het lukt in de realiteit niet. Dat is soms wel even nodig, want dat kan opluchten.
-
AuteurBerichten