- Dit onderwerp is leeg.
-
AuteurBerichten
-
MilouGast2 jaren, 5 maanden geleden
Onderweg naar mijn vader voor een etentje met hem en mijn zusje, besluit ik eerst langs mijn moeder te rijden.(in werkelijkheid al overleden)
Daar aangekomen tref ik haar aan, terwijl ze druk is met het voorbereiden van een bbq. Mijn zusje is er ook en ik vraag haar waarom zij hier is, ze verteld dat ze komt bbqen.
Ik zeg tegen haar dat ze al heeft afgesproken met mij en vader om te eten. Ze zegt dat ze niet kan omdat ze al heeft afgesproken om hier te bbqen.
Terwijl we in discussie raken komt vader ook aangelopen, ik vraag aan hem wat hij hier doet en zeg dat ik juist onderweg ben naar hem. Hij zegt dat het niet doorgaat en ook uitgenodigd is voor de bbq.
Ik raak geëmotioneerd omdat ik het gevoel heb vergeten te zijn, ik ben als enige nergens van op de hoogte en bovendien niet uitgenodigd voor deze bbq.
Ondertussen begint iedereen met eten en blijf ik nukkig achter. Als iedereen pas klaar is besef ik me dat er geen etentje op mij wacht, en probeer ik tevergeefs nog wat eten te scharrelen.
Wanneer iedereen vertrekt en ik me onderhand heel boos en eenzaam voel, wil ik naar huis maar mijn auto is bepakt en bezakt met afval van de bbq. Ik haal alles er met geweld af en zet koers naar huis, maar mijn voertuig is erg lastig bestuurbaar.
-
AuteurBerichten