Ik was met een zweep aan het spelen en raakte per ongeluk mijn gezicht. Toen keek ik in de spiegel en zag ik dat mijn oog (iris) bloedde.
Daarna werd iemand gevangen genomen en zou worden vermoord als ik me niet opofferde. Ik rende weg maar werd ik achtervolgd door mensen die me wilden neerschieten. Ik rende weg want ik wilde “in vrede sterven”. Tenminste, dat was mijn excuus. Ik wilde gewoon niet sterven.
Toen kwam ik een vriend tegen. Hij hield me vast en sprong met me van een flatgebouw. Tijdens de val zei ik “bedankt” en trok ik hem naar me toe om hem een knuffel te geven.