- Dit onderwerp is leeg.
-
Berichten
-
1 jaar, 8 maanden geleden
Ik was met mijn ouders in een bos een speurtocht aan het doen (via hints op standbeelden). Deze speurtocht was niet georganiseerd.
Ik kwam uiteindelijk terecht bij een standbeeld van een galg, maar de touwen hingen er nog wel aan (dit was geen steen). Daarop stond dat 2 km hier vandaan een verlaten hotel is dat we moesten vinden binnen 30 minuten en anders zouden we sterven. We wisten niet waar het hotel was.
Er liep wel een pad vanaf de galg.
Mijn moeder liep al gauw 1 kant op, niet op het pad. Ik en mijn vader volgde, maar na 2km hadden we niks gevonden. Ik vroeg waarom we niet eerst voor hints zochten waar het hotel zou kunnen zijn, maar niemand gaf antwoord. Dus volgde we mijn vader maar we vonden weer niks.
Toen waren er nog maar een paar seconden over. Ik vroeg waarom we niet gewoon het pad volgde dat bij de galg was. Mijn moeder zei:”dat deed ik”. Blijkbaar zag iedereen een ander pad.
Toen was de tijd om en stierven we. Ik voelde niks maar werd meteen wakker, alsof de tijd niet voor sterven stond maar voor wakker worden.