(Gescheiden) ouders

[Anoniem]

Het was de verjaardag van mijn vader. (In het echte leven is hij bijna jarig) Hij vierde het in een groot nieuw wit huis (denk gehuurd voor een dag). Mijn ouders zaten in een scheiding, maar niemand wist dit nog. Geen familie , geen vrienden. Helemaal niemand. Mijn vader wilde daarom ook dat ik en mijn moeder deden alsof er niks aan de hand was. Eenmaal dat alle gasten binnenstroomden bleef de vraag ‘hoe gaat het?’ steeds opkomen (door de gasten). Ik weet niet waarom en hoe, maar opeens waren mijn ouders en ik aan het schreeuwen en bekvechten naar elkaar toe. Mijn moeder en ik, tegen mijn vader. Het liep zo erg uit de hand, dat alle gasten zich ermee gingen bemoeien, waarop mijn vader met een random vrouw de auto in stapte en vluchtte. Mijn moeder en ik deden hetzelfde en gingen hem achterna. Na een paar straatjes lieten we hem gaan en vervolgden we onze eigen weg.

Toen werd ik wakker. Heel boos en kwaad, maar ook verdrietig en verward.

In het echte leven heb ik het contact met mijn vader verbroken en elk dingetje dat mij aan hem liet denken weggegooid of diep verstopt op een plek waar ik nooit kom/kijk, doordat hij op een dag besloot zijn spullen te pakken en weg te gaan zonder wat te zeggen. Mijn moeder en ik troffen een leeg huis aan toen we terugkwamen, met een klein zielig WhatsApp berichtje, dat hij weg was/ging.

Dit is nu bijna twee maanden geleden gebeurd.

[Esme]

Dromen zijn beelden in symbolieken en helpen bij de verwerking van het dagelijks leven, situaties en trauma’s. De situatie is nog vers en daar droom je dan over. Je vader mag wel jarig zijn, maar figuurlijk is hij helemaal niet jarig. Hij viert het in een wit huis, dat sterielheid toont. Groot, wit, leeg (gevoel) en zonder sfeer. Ja, er is wel zweer, zweer van mekaar niet begrijpen. Je denkt dat buitenstaanders het niet zien, maar niets is minder waar.

Je vader loopt weg van zijn verplichtingen. De straatjes staan symbool voor een labyrint van onbegrip. Ik hoop dat je er wat mee kunt.

[Auteur]

Berichten