- Dit onderwerp bevat 0 reacties, 1 deelnemer, en is laatst geüpdatet op 2 jaren, 5 maanden geleden door Tmr88.
-
AuteurBerichten
-
Dochter is uit logeren en moet ik zo ophalen, ze is niet ver weg, maar de reisafstand lijkt gedurende de droom steeds groter en moeilijker haalbaar binnen de tijd die ik heb.
Nieuwe woning, ik kom in een blok kijken wat mijn nieuwe woning had kunnen zijn, maar er blijkt vanalles mis mee er zitten veel gebreken in de basis, die voor de koop niet zichtbaar waren.
Hoe langer ik er ben, hoe moeilijker t is om nog weg te komen. T is alsof de makelaar me in het huis praat en ik erin vast kom te zitten.
Tussendoor zit ik even in een soort wolken wereld, waar iedereen in droomstand staat en er advertenties/vacatures voorbij komen voor verschillende plekken/scenario’s
T is alsof ik ondertussen in het huis waar ik mt dw makelaar was ben komen te wonen, het lijkt op mijn huis, maar t is t niet, t voelt vreemd en de indeling is anders. Het huis is ook veel gehoriger.
Het huis lijkt toch toe te behoren aan een stel, de man probeert mij te verleiden/uit te dagen voor z’n shirt uit te doen.
Ik probeert me te verschuilen en voel dat m’n tanden los komen te zitten. Ondertussen maak ik me druk over dat ik mijn sohrer optijd wil ophalen, maar ik weet niet of ik daar kan komen.
Ik ga opzoek naar een spiegel maar vind m niet.Ik probeer de man te ontwijken en duidelijk te maken dat ik niet open sta voor hem en dat mijn grootste zorg is dat ik naar mijn dochter toe moet.
In mijn hopeloze zoektocht naar een uitweg loopt het uit de hand. Ik duw met m’n tong tegen de losse tanden aan, voel dat e.e.a. afbrokkelt en trek tanden die enigszins los zitten eruit.
Opnieuw ga ik opzoek naar een spiegel, ik wil zien wat de ravage is en schaam me er tegelijkertijd dood voor. Ik schreeuw het uit van ellende en onmacht.
Ik weet uit het huis te ontsnappen en bereik de galerij. Daar word ik door omwonende opgevangen. Hulpdiensten worden ingeschakeld, terwijl ik overstuur ben. Ik moet mijn dochter ophalen met een soort kart, maar t mag/kan niet. Er wordt me op het hart gedrukt dat t voor mij geregeld word.
Ik ben in een sport gemeenschappelijke ruimte van een ggz instelling, iedereen heeft een verslagen houdingen ik verlang nog steeds terug naar mijn dochter en m’n tanden zijn niet hersteld, ik ga er steeds met m’n tong langs en dan word ik wakker met t gevoel van de ontbrekende tanden.
-
AuteurBerichten