Realistische droom

[Ann]

Ik lag te slapen in onze slaapkamer overdag. Gordijnen dicht, de kamer was donker. Ineens hoorde ik de deur open gaan en mijn dochtertje van 4 kwam binnen. Het was te donker, haar gezicht was niet goed te zien. Het leek een schaduw. Ik kreeg mijn ogen niet goed open, dus ik keek door de spleetjes van mijn oogleden. Ze stond aan de andere kant van het bed, de kant van mijn vriend.
Ik vroeg haar slaperig wat waarom ze thuis was, want ze hoort overdag op school te zitten. Ze zei dat ze thuis was omdat ze niet naar school wil als ik ziek ben (ik had de griep).
Ik probeerde mijn ogen open te krijgen, maar dat lukte niet. Mijn dochter bleef daar maar staan. Ik voelde haar naar me kijken, maar ik zag haar gezicht niet.
Ik wist dat ik sliep, dat ze er niet kon staan, maar het leek echt. Ik voelde paniek opkomen. Ik probeerde de lampen aan te krijgen maar het lukte niet. Ik probeerde mijn ogen te openen, maar dat lukte niet. Ik probeerde te praten, roepen naar mijn vriend, maar het lukte niet.
Uit alle macht probeerde ik wakker te worden.
Uiteindelijk slaagde ik hierin.

Het was een vreemde droom. Het gaf me een vreemd gevoel. Waarom raakte ik in paniek?

[Ebeline]

Gordijnen dicht staat symbool voor jezelf afschermen, onzichtbaar maken.
Dus hoe verbind jij je met je omgeving. In dit geval je dochter.

Ogen niet open kunnen krijgen is symbolisch ook niet door hebben wat er daadwerkelijk speelt.

Gezien je droom moet je toch wel ergens een besef hebben dat er iets niet klopt maar kennelijk heb je moeite om die omslag in je hoofd te maken. (lampen aan willen doen, donkere kamer)

Kinderen voelen automatisch heel sterk aan als iets mis is en zijn van nature geneigd zichzelf op te offeren om de problemen binnen een gezin op te lossen.

Het fonteint vind je plek is een boek van Els van Stein die dieper op het familie systeem ingaat en hoe het kinderen beïnvloed

[Auteur]

Berichten