sprong van een klif

[Abraxas]

Er was een Huis dat helemaal van binnen en buiten bedolven was onder de stukjes gekleurd schuim. Het was geen frisse plek.
Er moest hier een feest georganiseerd gaan worden, maar hoe was niet duidelijk . Er was chaos.
Ik liep er om heen en kwam mijn honden tegen, elk met nieuwe eigenaar, een oudere vrouw met lang haar. De honden waren iets witter geworden.

Ik liep met mijn geliefde langs een klif, rotspartij aan zee
Ik klom over de rotsen, keek in de diepte en het duizelde me. Ik ging er snel weer af. Toch wilde ik hem laten zien dat ik me over m’n angst heen kon zetten en klom over de rotspartij en sprong de diepte in. Ik viel in het koude water en ging kopje onder. Het was benauwd maar ik verdronk niet. Daarna kon ik gewoon het strand oplopen.

Mijn geliefde had witte laarzen met een zwarte rand en een zilveren ster er op.

Mijn ex had een verhouding met een man. Ik kwam er achter hem doordat hij zich verdacht gedroeg, trok zich steeds terug. Ik confronteerde hem en hij bevestigde het. Hij had een verhouding met een kopie van zichzelf. Iemand in een zwart pak met blauwe strepen.

Ik was in mijn ex zijn huis, hij had het prachtig ingericht met de mooiste spullen. Het lag een flink eind af van de zee, in het bos. Maar je kon de zee in de verte wel zien. Mijn ex droeg een zwart gestreept pak. Had een zwarte, glimmende bank. De sfeer in het huis was helemaal niet goed.. Het voelde gevaarlijk. Er was iemand in de keuken die blijkbaar een bedreiging vormde voor mijn ex, iemand met een kaal hoofd. Mijn ex gaf hem of haar koffie en daar bleek gif in te zitten. Toen het gif zijn werk deed, kreeg de figuur met het kale hoofd een heftige pijn in de maag en vervolgens kwamen de ingewanden naar buiten, werden opgehoest in kleine stukjes. Het was vies en bloederig. De persoon viel om. Het huis was een spookhuis.
Ik wilde mijn ex doodschieten. Mijn ex had ook een pistool. Het waren geen echte pistolen. We haalden onze schouders op en lieten het er bij.

Alvast dank voor het meedenken

[CE]

Hoi Abraxas,

Al het schuim staat voor verlangens maar in dit geval is het een chaos.
Het feest staat voor sociale gelegenheden, er is iets te vieren maar het is erg onoverzichtelijk.
De honden staan voor trouwheid. Wit is de symbolische kleur van reinheid en onschuld.
De oude vrouw met de honden kan een rustig/wijs deel in jezelf weerspiegelen die een kijkje komt nemen in alle chaos.

De zee staat voor het onbewuste, Je keek naar beneden bij de rotsen. Je komt je emoties onder ogen en durft van de klif te springen.
Dat kan een doorbaak betekenen. Je komt weer boven en loopt op het strand. Het kan zijn dat je je ergens bewust van bent geworden.

Vervolgens komen de kleur wit weer voor (de laars), maar wel met een zwarte rand.
Het huis lijkt mooi maar dat blijkt slechts schijn, er gebeuren weer veel vervelende dingen.
Er komt wederom een scene voor waarin chaos is.
Het pistool staat voor agressie, ruzie. Het kan zijn dat je je onderdruk gezet voelt of een bepaalde angst hebt voor een mannelijk figuur in je leven.
Het braken staat voor het uiten en loslaten van energie. Iets wat je kwijt moest heb je mogelijk losgelaten.

Hoop dat je je kunt vinden in de uitleg,

Groetjes, Ce

[Abraxas]

Dankjewel CE. Dat het schuim gezien kan worden als een symbool voor verlangen is nieuw voor me. Mooi. En dat braken had ik ook nog niet zo bekeken. Ik dacht In eerste instantie aan interne verwonding door het gif, maar het kan naast elkaar bestaan. Wit en zilver zijn kleuren die veel terug komen in mijn dromen, evenals de zee en huizen. Wit interpreteer ik inderdaad als zuiver en ook schoonwassen. Zilver het symbool voor uitzuiveren van negatieve energie. Mooi compleet beeld zo.

[Auteur]

Berichten