- Dit onderwerp bevat 3 reacties, 3 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 5 jaren geleden door
.
-
Berichten
-
Ik droom de laatste tijd veel variaties op hetzelfde
Ik droom dat we in het ouderlijk huis zijn met het hele gezin. We mogen er eigenlijk niet meer zijn omdat we al verhuist zijn. We koken er en zijn gezellig samen. Ik vraag me af of we de spullen die in de kamers liggen nu onderhand mee zouden moeten nemen naar onze echte huizen. Ik lijk de enige te zijn. Ik begin spullen in een boodschappentas te doen. Er zitten vreemd genoeg veel kleine dingen bij, zoals armbandjes. Dan zie ik uit het raam dat er iemand in pak bij de buren staat (andere buren). Ik zeg het gauw tegen mijn ouders. We moeten onze spulletjes in de tassen doen. Straks kan dat niet meer, dan worden we het huis uit gedwongen en komen we nooit meer bij onze spulletjes van vroeger. Ik doe zoveel mogelijk spulletjes in de tas en bij ieder voorwerp dat de tas in gaat denk ik: ‘gelukkig. Die heb ik gered’. Maar ik ben me ook heel bewust van alle spullen die ik niet ga kunnen redden.
Ik woon trouwens al 2 jaar op mezelf en zie het gezin regelmatig.
Het ouderlijk huis is je basis. Huis en haard. Hier ben je opgegroeid, verzorgd, opgevoed en gevormd. Koken is maken en delen van geestelijk voedsel. Alle normen en waarden, herinneringen en ontwikkelingen neem je van je ouderlijk huis mee naar je zelfstandige leven. De spullen zijn je bagage (boodschappentas), zowel positieve aspecten als negatieve lasten. Kleine spulletjes zijn als een soort trofee of geluksamuletjes.
Het raam is de kijk op het leven. Je visie. De persoon in pak symboliseert netheid en structuur.5 jaren geleden
Mijn droom ging zo:
Ik lag in me bed en het was ook in de nacht en ik probeerde ook de slapen maar ik voelde een bonk op me bed dus ik werd wakker zag ik ineens een wit hoofd naast me bed ik kon me ook niet bewegen die witte figuur die stond op en die keek me alleen aanOw en ik had op die dag een ruzie met een vriend
