Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
Hoi Esme,
Excuus voor mijn laten reactie.
Ja ik kan het wel plaatsen.
Ik bevind me momenteel in een emotioneel onveilige situatie. Ik voel me belaagd en onbeschermd.
Mijn stervende vader benadrukt voor mij heel sterk dat onbeschermde gevoel. Misschien moet ik mijn eigen vader en beachermer leren zijn.. Hij sterft en wordt opnieuw geboren in mij.
De mooie man in de mooie wijk voelt dan als een instant oplossing inderdaad. Iets dat ik buiten mezelf zoek.
Hallo Esme…. dankjewel voor je reactie. Ja ik zit op dit moment inderdaag gevangen in een situatie. Ik heb een Liefdesrelatie die nog niet goed van de grond kan komen, door allerlei praktische beperkingen. Het maakt veel bij me los: onveilig, verlatingsangst, het gevoel er niet te toe doen, etc. Gevoelens uit mijn jeugd. Toch zal ik op eigen benen moeten leren staan, de blik naar binnen richten. Pas dan kan kan ik echt met hem zijn. Dus wat dat betreft past jouw uitleg, ogen als spiegels van de ziel, precies. De ziel en het helen daarvan komt eerst, de romantische liefde daarna pas, zoiets?
Ik heb een huwelijk achter me gelaten. Een huwelijk waarin ik me niet meer thuis voelde, omdat ik me meer een accessoire in iemand anders zijn leven voelde. Ik wil m’n eigen leven, in mijn eigen huis/ziel. Ik denk zelf dat die vrouw in het zwart daar voor staat. Ik las ook ergens dat als je he huis als de ziel ziet, een balkon betekent dat je een beetje buiten jezelf bent. Op dit moment ben ik een nomade, van binnen en van buiten. Mijn bestaande woonhuis laat ik achter me, is mijn huis niet meer. Mijn nieuwe huis kan ik nog niet in. Ik ben wat ontheemd.
De eenzijdige communicatie vanaf de tv staat misschin symbool voor de gegevens waar ik geen grip op heb. De omstandigheden en keuzes van mijn geliefde.Hallo Esme…. dankjewel voor je reactie. Ja ik zit op dit moment inderdaag gevangen in een situatie. Ik heb een Liefdesrelatie die nog niet goed van de grond kan komen, door allerlei praktische beperkingen. Het maakt veel bij me los: onveilig, verlatingsangst, het gevoel er niet te toe doen, etc. Gevoelens uit mijn jeugd. Toch zal ik op eigen benen moeten leren staan, de blik naar binnen richten. Pas dan kan kan ik echt met hem zijn. Dus wat dat betreft past jouw uitleg, ogen als spiegels van de ziel, precies. De ziel en het helen daarvan komt eerst, de romantische liefde daarna pas, zoiets?
Ik heb een huwelijk achter me gelaten. Een huwelijk waarin ik me niet meer thuis voelde, omdat ik me meer een accessoire in iemand anders zijn leven voelde. Ik wil m’n eigen leven, in mijn eigen huis/ziel. Ik denk zelf dat die vrouw in het zwart daar voor staat. Ik las ook ergens dat als je he huis als de ziel ziet, een balkon betekent dat je een beetje buiten jezelf bent. Op dit moment ben ik een nomade, van binnen en van buiten. Mijn bestaande woonhuis laat ik achter me, is mijn huis niet meer. Mijn nieuwe huis kan ik nog niet in. Ik ben wat ontheemd.
De eenzijdige communicatie vanaf de tv staat misschin symbool voor de gegevens waar ik geen grip op heb. De omstandigheden en keuzes van mijn geliefde.Hai Esme,
Dankejwel voor je uitleg. Ja die kan ik goed plaatsen. Ik heb na een relatie van dertig jaar besloten te gaan scheiden. Alle (schijn-)zekerheden zijn op de schop gegaan. Ik heb een periode van rouw, angst en pijn achter de rug en het is nog niet voorbij. Ook begin ik de eerste tekenen van bevrijding en inderdaad wederopstanding te voelen…
Wie ben ik zonder al die zekerheden? Een vraag waar ik in het verleden bang van werd, maar nu kan ik me er voorzichtig op verheugen.
Het is het welvarende, wat materialistische bestaan dat al lang niet meer bij me past en dat ik de afgelopen jaren middels introspectie langzaam heb ingewisseld voor een meer spiritueel leven. Van binnen is er al veel veranderd. Nu gaan die veranderingen zich aftekenen in de tastbare wereld.
