Droom

Hallo Lunara

Water kan staan voor het onbewuste, gevoelens en emoties. Het kan ons ook reinigen.
Maar je staat er ver boven met je klasgenoten. Je klasgenoten kunnen misschien staan, voor delen van jezelf.
De toren kan staan voor bescherming of voor eenzaamheid.

De enige manier om er aan te ontsnappen is in het water te springen (emotie's of gevoelens?) en naar de kant te zwemmen, toch willen jullie dit niet.

Vervolgens krijg jij vleugels en zet bijna iedereen veilig aan de waterkant.
Vliegen kan staan dat je wilt ontsnappen aan de werkelijkheid, of dat je meer overzicht wil hebben, je vliegt door de lucht, die ook het verstand kan symboliseren.

Redt je of helpt je verstand jezelf of anderen te ontsnappen aan je gevoelens?

Bij de laatste jongen, ben je ontzettend moe, de toren stort in, jullie belanden in het water en zoenen elkaar.
Zoenen kan staan voor vereniging of verzoening.

Jullie gaan aan de kant, en je gaat naar de kleedkamer. Een keer in de zoveel tijd staat de vloer onder water (eb en vloed) Misschien emoties die de ene keer sterker zijn, dan de andere keer? Je zoekt naar je tas. Een tas kan staan voor de dingen die je met je meedraagt. Hierin zitten waarschijnlijk kleren in, (die kunnen staan voor bescherming of hoe je je aan de buitenwereld laat zien,) maar het kost even tijd voor je die terug gevonden hebt.


Worstel je op dit moment misschien met je gevoelens en probeer je het met je verstand op te lossen?

Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Groetjes Wolkje.









Ik was samen met een groep leerlingen van onze school in een gigantisch zwembad. In het midden ervan stond een soort stenen toren, bijna tot het plafond. Daar stonden we met z'n allen op. Er was niets van een trap of iets anders om er vandaan te kunnen komen en om de een of andere reden wou niemand gewoon het water in springen.
Ineens had ik vleugels en kon dus iedereen een voor een naar de rand van het zwembad brengen, dat deed ik.
Tot er nog maar een jongen over was. Mijn vleugels deden zo zeer, dat ik wist dat ik het niet meer ging halen en we moesten een noodlanding in het water maken. De jongen had niet genoeg kracht om zelf te zwemmen (vraag me niet hoe dat kan, wat er voor gebeurde, weet ik niet), dus nam ik hem mee.
Toen wij ook bij de rand van het zwembad waren, stortte de toren in. Iedereen was al weg, behalve die jongen en ik. Hij pakte me beet en zoende me.
Vervolgens gingen wij ook het zwembad uit en liepen naar de kleedkamer.
Ondertussen lag eens in de zoveel tijd een laag water op de vloer.
Ik ging op zoek naar mijn tas, maar kon die nergens vinden. Ik ben elke kleedkamer door gegaan, nog een keer en toen vond ik hem.