meegemaakte gebeurtenis, maar dan anders

Ik had een maand ervoor een vervelende situatie meegemaakt en deze droom gaat over die persoon en dat ik daar wegvluchtte (de rest kwam niet in het echt voor).

Ik ga op bezoek bij die persoon en terwijl ik zijn huis binnenstap, denk ik stiekem: ik ga je terugpakken.
In 1/10 seconde ofzo voelde ik wel even de angst van toen in het echt, meteen verdween het ook weer.
We praatten wat op de bank en er stonden 1 of 2 konijnenhokken.
De konijnen zijn van mij en ik wil dat hij ervoor zorgt en het deksel van de kooi openzet.
Verder gebeurt er niets vervelends, maar denk alsmaar: dit is het moment om te vluchten, zal ik of niet, maar ben bang dat hij mijn konijn dan wat aandoet.
Ineens besef ik: als ik vlucht, komt hij mij eerst achterna, en zal pas daarna mijn konijn wat aandoen, maar die is dan allang gered.
Ik vlucht via de achterdeur in het portiek en ren langs tuinen, het is donker.
De persoon staat op balkon met een zaklamp te schijnen, hij ziet mij niet.
Ik spring over een heg, een dalmatier in een schommelbank schrikt wakker.
De bewoonster doet de deur open, maar ik kruip naar binnen, alsof er tussen de deur en grond een open deel is (zwevend huis ofzo).

Later loop ik in een dorp en zie een groep jongeren.
Er is allemaal politie en die persoon schijnt gearresteerd te zijn.
Zie ook een opsporing gezocht-poster van hem hangen, hij blijkt een ware misdadiger te zijn, zijn twee zussen waren slachtoffer.
Er komen mensen voorbij met boeketten, ik loop met ze mee, er schijnt een boeket voor mij te zijn.
We gaan zitten aan een houten tafel waar een wit zeil boven hangt.

Ben zelf helemaal niet meer met die gebeurtenis bezig (hoewel ik doodsangsten uitstond, al is het goed afgelopen). Het zit vast nog wel in mijn onbewuste. Het lijkt alsof ik de confrontatie aanga, overwin en beloond wordt. Maar wat ik nu precies overwin, is mij onduidelijk, net als de hond en konijnen.

Opmerkelijk vond ik ook het twijfelen over wel/niet vluchten. Ik zie dit zo: ipv probleemgericht denken (hij doet mijn konijn wat aan), moet ik oplossingsgericht denken (als ik vlucht, komt hij toch eerst mij achterna, en vanzelf doet hij het konijn niks meer aan want die is dan allang gered). In het echt was er ook een raar twijfelmoment, aarzelen om de politie te bellen omdat ik niet wist wat ik moest zeggen.

Liefs Joyce

Ik zal eens nadenken over het ombuigen, weet zeker dat dit een belangrijke droom geweest is. Denk dat het te maken heeft met naiviteit, twijfelen, prioriteiten.

Liefs Joyce