Ik liep met een groepje vrouwen in een prachtig gebied met weilanden waarin in mooie paarden liepen. We liepen een beetje te pochen over 'hoe goed we wel niet waren'. Ik vond dat niet leuk, maar deed wel mee.
Ik was op weg naar de stal om een paard te kopen.
We liepen de stal in en daar struikelden we over de dode veulens. Ik zei hier iets over en er werd mij vertelt dat dit de normale gang van zaken was. Als een veulen dood ging, legde men het veulen gewoon in het gangpad.
Ik kwam bij een box waar een groot zwart paard in stond met een witte buik met zwarte stippen. Op zijn naambordje stond dat het een "overlijkt' paard was. Ergens diep van binnen wist ik dat dit woord niet bestond, maar ik vroeg de man die bij de box stond of dat betekende wat ik dacht dat het betekende. De man zei:'Ja, dit paard is dood geweest en de eigenaar is verdwenen, dus daarom staat hij hier.' Ik keek nog eens naar het paard en zag dat hij blind was. Maar.. het paard keek mij wel aan.
Daarna waarschuwde de man mij dat dit een gemeen paard was, dat al vele malen voor problemen had gezorgd.
Ik haalde mijn schouders op en zei:'Ik wil hem, breng hem maar naar buiten, over de prijs worden wij het wel eens.'
