Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Salaam Aleikum!
Ik heb een belangrijke vraag:
God heeft mij meerdere keren dromen en 'visioenen' getoond die werkelijkheid werden/waren/zijn in mijn leven. Sommige zijn bedoeld als correctie of hulp bij zonden uit mijn verleden, sommige zijn meer een bevestiging. Echter bracht een bepaalde droom iets heel anders aan het licht:
Ik bevindt me in een witte ruimte, niets dan wit om me heen. Na wat lopen lijkt het alsof ik voor een muur sta met een deur erin, wanneer ik binnen stap zie ik mijn vader bij een wieg. Hij ziet mij en haalt het babymeisje uit de wieg, ingewikkeld in witte doeken. "Kom" hoor ik hem zeggen en hij laat mij het kind vasthouden. Wanneer ik vraag wie het is zegt hij enkel: "jou dochtertje" en plots is mijn vader weg en ben ik alleen met het kind. Het besef van wat mijn vader net zij maakt mij duizelig, maar wanneer het kind me in de ogen kijkt begint het zacht te lachen. De duizeligheid maakt plaats voor een raar gevoel van blijdschap, speelsheid en andere positieve gevoelens. Ik bekijk het kind en denk bij mezelf: "je hebt mijn huidskleur, mijn ogen en mijn...-" plots kijkt het kind minder vrolijk (bijna een beetje boos) wanneer ik mij bedenk dat het kind ook mijn Autisme en ADHD heeft geërfd. Dan word ik wakker.
Ik weet dat Autisme en ADHD een negatieve roll in mijn leven spelen en ben bang dat ik dit doorgeef aan mijn kind. Deze droom is bizar om de volgende reden: ik ben pas net 18. Weet iemand wat dit zou kunnen betekenen?
Eén ding begrijp ik niet. Wat heeft deze droom te maken met Islam?
Het gaat om een doodgewone droom. Niets met Islam te maken.
Je bevindt je in een witte ruimte. Is heel steriel. Je vader staat bij de wieg. Het is een beeld van twee verschillende generaties. De vader als vaderfiguur. Het is een meisje, wat het kind in jezelf voorstelt. Het is de angst dat je nakomelingen je aandoeningen erven. Dat kun je nooit met zekerheid zeggen.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 8 jaar geleden door Esme.
|
Beheerder |
Het kind is de ziel.
Inderdaad, de ruimte is volkomen steriel. (geestelijk/ spiritueel maar niet aards)
Er is geen kleur en geen emotie, geen leven buiten dat kind.
Je weet dus je leven geen inhoud of structuur te geven.
Kun jij dat innerlijke kind eigenlijk wel liefde of een leven geven?
Je kunt zo opgaan in geloof dat je vergeet te leven en dat is dan escapisme.
De positieve eigenschappen van dat kind zijn van jou maar in hoeverre laat jij die toe?
Autisme is gefixeerd zijn op jezelf. Als een vis in een kom rondjes draaiend.
Dat is net zo steriel of onvruchtbaar als die witte ruimte.
Droominfo is een droomwoordenboek waar je zelf de betekenis van je droom kan vinden. Je kunt ook over je droom praten op ons forum. Zo krijg je een beter inzicht in je persoonlijke relaties, kan je de dag makkelijker verwerken en krijg je een ongecensureerde blik op je werkelijke gevoelens.
Droominfo, © 2024