Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum

IJs, Vuur, Verleden

Ce
7 jaar geleden

Vannacht droomde ik veel.

Ik liep over een parkeer plaats waar een laag ijs op lag.
Ik liep er als eerste overheen en daarna kwamen er ineens veel mensen om te gaan schaatsen.
Daarna had ik een vriendinnetje waarmee ik naar mijn huis ging.
Ze bleef slapen bij mij en midden in de nacht maakte ze me wakker.
Er stond een hele grote menigte in mijn kamer ze keken naar een grote brand in mijn kamer.
Er was een kerstboom in de brand gevlogen. Niemand deed iets en ik was in paniek.
Ik rende met een emmer naar de kraan maar ik kon de kraan niet vinden.
Toen het vuur uiteindelijk doofde ging ik terug naar de ijsbaan.
De ijsbaan was nu in een klein oud vervallen huisje waar ik naar beneden kwam via een wenteltrap.
Het ijs was nu wel dikker maar je zakte er in weg. Net als drijfzand. Mn schoenen zakte weg maar ik was per stap steeds net optijd.
Later zag ik mijn school en ik was terug in de tijd gegaan naar de jaren rond 2000.
(Mijn kleuter-tijd). Ik was benieuwd hoe de school er toen uitzag. Ik ging naar binnen en ik liep wat rond.
De gangen stonden vol met plantenbakken met grote planten en bomen erin. Het was wel mooi.
(in het echt is het veel wit en steriel). Er waren geen computers en de mensen hadden geen mobieltjes.
Ik zat later in de gymzaal waar ik de andere vertelde over het heden. Ik vertelde dat ik uit de toekomst kwam en wat er allemaal ging gebeuren in de komende jaren.... Ze luisterde aandachtig.


Wat kan deze droom betekenen?
Ik vond het heel raar allemaal.

7 jaar geleden
Beheerder

Een parkeerplaats is een vorm van passiviteit.
IJs staat voor kou en gebrek aan warmte of liefde.
Ook bevroren leven.
Later is er ineens de tegenpool, het vuur.
Kerst is de geboorte van het licht. (winter solstitium)
Het vriendinnetje kan je vrouwelijke kant zijn.
Misschien ben je zelf wel die kerstboom die in vuur en vlam staat voor het meisje?

Het ijs is nu deels ontdooid, maar omdat het nat is van emoties/onbewuste zak je erin weg.
Geen vaste grond onder de voeten.
Dan daal je af in het onbewuste via de bekende wenteltrap.
Het lijkt het verleden.
De planten en bomen geven nieuwe groei aan.
Het is er niet zo steriel als je dacht.
Weg met al die kunstmatige rommel als computers en smartphones naar een tijd dat mensen nog echt contact hadden.
Het was alles begraven onder die zielloze ijslaag.
Dat wijst of verstarring van het leven.