Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Ik droomde dat ik samen met een vriendin was.
We waren in mijn huis maar later zaten we plotseling in een soort achtbaan.
Het deed ook wel wat denken aan een katapult.
Vervolgens werden we afgeschoten en vlogen we door de lucht.
Het leek wel een kermis atractie.
Onder ons was een natuurreservaat met veel planten/tropisch regenwoud en later ook een soort woestijn met cactussen.
We genoten en gilde van adrenaline :p we vonden het wel leuk.
We waren geland op een soort eilandje.
Daar woonde enkel een man met zwart haar en een lichte huid.
Hij was rijk en woonde alleen in een grote villa op het eilandje.
Later werden we weer terug geschoten naar mijn huis.
Ik zag de omgeving onder mij weer precies hetzelfde.
Toen ik thuis was lag er sneeuw en ik was verbaasd.
Ik pakte mijn camera maar toen was de sneeuw al aan het smelten.
Later fietste ik alleen een eindje weg.
Ik wilde een rondje om een groot meer fietsen.
Ik kwam aan in een plaatsje die mij bekend voor kwam in de droom.
Ik kwam er vroeger ook altijd in mijn dromen.
Heel apart is dat... in het echt ken ik het niet...
Alsof het onbewuste een eigen wereld heeft die alles uit de jeugd nog onthoud...
Laatste keer dat ik over dat dorpje droomde was toen ik een jaar of 4 was..
Ik was het al vergeten tot ik het weer zag vannacht...
Ik was moe maar moest nog ver fietsen.
Een paar jongens zaten buiten in een bloot bovenlichaam,
ze waren wel knap... Ze vroegen of ik even kwam uit rusten bij hun.
Ze hadden een soort zomerhuisje aan het meer, wat later meer een rivier leek..
Daarna zoende ik nog een jongen en toen was het voorbij...
De droom was opzich wel leuk...
|
Beheerder |
Eerst die hoogvliegers, gekatapulteerd worden. (orgiastisch element)
Een rijkaard op een verder onbewoond eiland, ver van de hectische wereld.
Een kluizenaar in een neurotisch paradijs. Happy neuroses island.
Het komt in dromen inderdaad voor dat er gebieden bestaan die weinig lijken te veranderen.
Alsof hun bestaan enige materiële substantie lijkt te bezitten.
Later de mooie jongens die een ontspannen sfeertje vertegenwoordigen anders dan het begin van de droom.
De roetsjbaan is zeg maar de roes van het leven. Maar wel een tikje remmingsloos.
Je gaat weer te hard.
Dank voor de analyse.
Mooi gedaan..
Die droom steden ken ik niet in het echt en lijken wel echt te bestaan in mijn onbewuste...ik noem het altijd mijn "droomdorp".. vind het wel interesant... het lijken wel echte steden die in het waakbestaan mij niet bekend voor komen...
Ik ga te hard... steeds maar weer..
Maar waarmee? Ik ben de laatste tijd juist wat lui maar tergelijke tijd ook weer faalangst en perfecionistisch. Hoor dat die combi vaker kan voorkomen?
Misschien dat ik het compenseer in de droom... later weer de rust op zoeken.. mijn dromen eindigen vaak rustig.
De jongens waren heel knap inderdaad..
En ze vonden mij ook leuk haha... ;)
Was wel gezellig daar... ;)
|
Beheerder |
Perfectionisme is gebaseerd op faalangst.
Dat kan heel uitputtend zijn.
Perfectionisme kan gepaard gaan met een nerveuze gedrevenheid die geen kritiek of humor verdraagt.
Of je nu in het leven je remmen mist of dat je gedachten op hol slaan is niet duidelijk, maar het ontbreekt je ofwel aan remmen of je wilt eenvoudig te hoog gaan (of vliegen/zweven, uit je bol gaan, mateloosheid, uit de bocht vliegen enz.)
De roetsjbaan heeft iets van een trein die uit de rails wil lopen.
Rails staan voor een vastgelegd parcours. Dat zou je studie kunnen zijn of opgelegde discipline.
Dus de onvrijheid versus de vrijheid. Ingetogenheid versus mateloosheid enz.
Rails zijn nog aardgebonden.
Je zou de trein/roetsjbaan nog kunnen vergelijken met de oude draak/slang.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.