Egels, Gesmolten drap

[quote="Ce"]Ik was bij mijn buren in de achtertuin.
Er stond een groot opblaas zwembad met vies sloot water erin. Er zwom een egeltje in. Later zag ik er 2 zwemmen, toen 3 en toen 4....
Nu ik het zo zeg schiet me te binnen dat het misschien wat te maken heeft met een situatie.. er zijn steeds 'personen' die mij leuk vinden en verliefd op me worden en dat begint nu nogal veel te worden. Vooral omdat ik dat niet gewend ben.. ik vind het een last8ge situatie omdat ik nu niet weet wat ik moet doen. Ik spreek af met ze en moet een keuze maken of ik wacht tot ik de juiste persoon vind... misschien dat het de egels zijn? En dan ben ik juist onzeker!! Ik snap het niet meer... waarom ze me leuk vinden... ik ben soms te lief lijkt t wel waardoor juist problemen komen... oke , back to de droom..

De egels zwommen heen en weer door het vieze water. Het leek opblaaszwembad leek nu eerder een badkuip geworden..
Later vertelde ik aan mijn buren dat ik op reis ging met school..
We zouden naar Spanje gaan..[/quote]

Egels zijn stekelig en wijzen vaak op afweer en prikkelbaarheid.
Je kunt je als een egel gedragen, je oprollen of afsluiten en "al je stekels opzetten".
Egels vormen hele families. Oh, en als ze het doen, doen ze het "heel voorzichtig". Lol.

Een opblaasbadje met egels!? Lijkt mij een riskante situatie.

Het vieze water loopt denk ik vooruit op de gesmolten sneeuw in NY dat aan de ocaan en de Hudson ligt.
De Hudson is zwaar vervuild door de onverwerkte vuilstort met schutschepen, zodat een spoor van afval kilometers ver de zee in stroomt.
Symbool van de enorme vervuiling van het onbewuste. Het is een open riool. (waartoe bij ons de grachten vroeger ook dienden)

[quote="Ce"]Ik was aangekomen op de bestemming. Echter leek het meer op New York.. enorme wolkenkrabbers en grote advertentie borden.. ook lag er een dik pak sneeuw wat al aan het smelten was. Ik stak de weg over en iedereen zeurde over de vieze drab... de dooi trad in...

Ik moest goed uitkijken met oversteken en ik liep tussen de auto's door.
Ik kwam uit in een grote school, het leek wel de school waar ik nu op zit..[/quote]

NY is een drukke wereldstad. De zeer hoge wolkenkrabbers kunnen gemakkelijk batofobie oproepen.
Het lijkt dan wel of ze elk ogenblik over je heen kunnen vallen (wat in NY inderdaad is gebeurd met 9/11).
Als wereldstad kan het een Zelfsymbool zijn.
De enorme voor Amerika typerende schreeuwerige advertentieborden wijzen op om aandacht schreeuwen in de kakofonie.
Sneeuw wijst dan weer op koude en liefdeloosheid, ontbering en dat in contrast met de miljoenen mensen die daar leven en werken.
Tegelijk heerst er immers diepe armoede en dakloosheid of uitputting en verwaarlozing.
Gelukkig is de sneeuw aan het smelten maar dat brengt altijd modder met zich mee. Het witte kleed verandert in dat van een zwerver.

[quote="Ce"]Er was 1 kamertje waar mijn wiskunde docent zat. Echter was het meer een soort appartement en niet een schoollokaal. Er zat een garage onder en een enorme inloopkast (hele kamer) vol met gestreken en keurig opgehangen overhemden.. wel was het wat chaotisch opgedeeld. Hele rekken stonden kris kras door de kamer. Ik liep naar binnen maar de docent werd boos omdat ik zomaar binnen kwam..[/quote].
Opvallend dat juist bij een wiskundeleraar het zo'n chaos is in huis. De wolkenkrabbers staan bijna voor de ivoren torens.
De zakelijk efficiënte maar ongevoelige en arrogante sfeer als een industrieterrein, waar haast, geld en geen gezeur de boventoon voeren.
Waarom heeft die man zoveel overhemden en zijn ze ook verschillend of allemaal eender? Het lijkt wel of hij een voorraad houdingen heeft opgestreken. Of is het een beeld van stijve discipline maar niet bij hem in huis. Misschien probeert hij op die manier zijn gedachten te ordenen? (de plooien gladstrijken). Hij staat natuurlijk voor het dorre verstand.

[quote="Ce"]Later liep ik in mijn oude woonplaats in de straat waar ik opgroeide van geboorte tot dat ik 9 was...
Ik droom daar nog vaak over... waardoor zou dat komen?[/quote]
Het herhalen van het verleden is een nostalgisch verlangen. Maar het wordt ook gevoed door dingen die je wellicht moet integreren of verwerken. Er zit nog veel energie in. Als kind hoef je geen verantwoording te dragen en dat wordt soms wel geïdealiseerd.
Het is ook de terugkeer naar het kind in jezelf dat vaak zo verloren kan voelen in de grote wereld.

[quote="Ce"]Ik bekeek mijn oude huis en zag dat er nieuwe mensen in woonde. Ik glipte naar binnen via het badkamerraampje. Het zag er anders uit de vroeger. Het was moderner en groter geworden.
2 wastafels in een moderne zwart met witte badkamer... wel miste er een wc.
Al zat die dr vroeger ook niet...[/quote]

Het verleden blijft niet bestaan. In jezelf veranderen de herinneringen, want het geheugen is niet exact, het werkt voornamelijk reconstructief. Het is ook een beeld dat je vormt en dat kan niet statisch zijn, want het heden heeft invloed op die constitutie.
Het gaat dus niet om de nostalgische conservatie ervan, maar om het ontwikkelen van een verouderd concept in de hedendaagse situatie en de aanpassing daaraan. Je mag wel eens in het verleden dwalen, maar je kunt of mag er niet in wonen.
Het leven is eenrichtingsverkeer.



2 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.