Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
In deze droom ben ik in een kleine slaapkamer, waarin twee bedden staan. In het ene bed lig/zit ik (aan de rechterkant van het raam), in het andere bed ligt/zit een oud-klasgenote van de basisschool. Zij heeft een kat in haar armen en we lachen en praten wat. Het raam kijkt uit op het spoor en dat deed mij denken aan een dorp in de buurt. Ik zie een geel-blauwe trein (het is een oude trein met lichtblauwe strepen in plaats van donkerblauw) op hoge snelheid langs rijden en ik zeg dat ook tegen mijn oud-klasgenote.
Dan zit ik in de auto, achterin op de bank, en ik doe een puzzel. De auto is een rode terreinwagen. De plekken voorin zijn bezet en naast mij zit weer die oud-klasgenote. We rijden een lang stuk in de auto en komen dan aan in het dorp bij mij in de buurt, bij vrienden. We stappen uit. Iemand doet de kofferbak open, en daar springt een kat uit.
Vervolgens ben ik bij de tandarts. In de bak bij de wasbak zoek ik naar mijn tandenborstel, maar ik kan bij zowel de eerste letter van mijn voornaam als de eerste letter van mijn achternaam niets vinden. Ik denk dat zij mijn tandenborstel hebben weggegooid en ik krijg een nieuwe - een kleine oranje tandenborstel in een plastic zakje.
Voor de spiegel ga ik vervolgens mijn tanden poetsen, maar er begint iets te bloeden. Het valt mij op dat een van mijn voortanden los zit. Ik ga voorzichtig door met poetsen, en toch schuimt het bloed mijn mond uit in combinatie met de tandpasta. Met een volle mond loop ik naar de receptie, en vervolgens word ik wakker door mijn wekker.
Ik denk dat die tanden te maken hebben met de situatie op mijn stage. Ik heb namelijk een flink meningsverschil met mijn begeleider. Normaal durf ik niet mijn tanden (haha, daar zal je het al hebben) te laten zien, bang voor de reactie van een ander, maar vandaag heb ik dat toch gedaan en dat was al een persoonlijk overwinningsmomentje.
Beheerder |
De trein is vaak de levenstrein, die hier voorbij jaagt.
Je bent toeschouwer.
De klasgenote heeft een kat in de armen die later uit de kofferbak tevoorschijn lijkt te komen.
Daar komt de kat tevoorschijn is een uitdrukking van iets dat je dwarszit.
De kofferbak is een besloten iets, een kluis, het verleden, het onbewuste, dat wat achter je ligt enz.
Maar een kat is ook een vechter en overlever. "Katten" is (felle) kritiek uiten of je nagels laten zien.
De kat uit de zak, is ook een bekende uitdrukking, het probleem komt tevoorschijn.
Net zoiets als daar komt de aap uit de mouw.
Katjes zijn lief, maar als ze boos zijn kun je maar beter uitkijken.
De vraag is hoe die oude klasgenote was?
Wellicht is het een eigenschap die in jou aanwezig is?
Dan zit je in een terreinwagen maar niet zelf aan het stuur (van je leven).
Het is een macho geval waarmee je ruw kunt omgaan. Iets mannelijk dus dat de rit bepaalt.
Het past niet bij een katje, want dat is heel sensitief en zou in die kofferbak bang worden of wild gaan reageren.
Het opsluiten van de kat is een laffe daad en dierenmishandeling. de ruwe klanten aan het stuur negeren het diertje.
Ergens ben jij tegelijk dat katje in het donker.
Je tanden poetsen is iets verwerken. Maar dat lukt niet omdat de borstel zoek is.
Je bent echter bij de tandarts dus je zult wel kiespijn hebben?
Er knaagt iets aan je. Als je dan toch poetst bloed je.
Dat geeft iets pijnlijks aan.
Tanden staan voor bijtkracht, doorzetten, inderdaad je tanden durven laten zien.
Maar ook voor je uiterlijke voorkomen. Een tand verliezen is zoiets als gezichtsverlies.
Dat gaat hier niet zo best, want het bloedt en je verliest bijna je snijtanden.
Je loopt zeg maar schuimbekkend rond en proeft bloed.
Het oranje van de tandenborstel wees er eigenlijk al naar.
Maar het is goed dat je eens van je af hebt gebeten.
De kat heeft nog connecties met Le Chat of de seksualiteit.
Bedankt voor je uitleg, het bevestigde wat ik al dacht: dat het te maken heeft met stage. Ik heb hem nu eens verteld hoe ik mij voel en dat ik zijn gedrag niet meer tolereer. Helaas voor mij betekent dat wellicht dat ik weer een nieuwe stageplek moet vinden, maar liever dat dan de onderdrukking en ongelukkigheid.