Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Het was ochtend die ochtend voelde alsof iets of iemand me riep ik ging naar buiten en in een meertje zag ik ineens een gloedmooie zeemeermin ik was er een beetje verliefd op geworden haar naam was Sara ze strekte haar hand naar me uit en ik ook toen pakte ik haar hand en het voelde alsof ik een wind van liefde voelde en ineens was ze verdwenen ze liet iets achter een hartenparel en toen ik het water in dook om haar te zoeken voelde ik ineens een kus ik deed m'n ogen dicht en toen ik ze weer open deed was ik in m'n eigen kamer het was de mooiste droom die ik ooit had gehad toen ik weer m'n ogen dicht deed was ik in een café ik zag datzelfde meisje staan maar dan zonder zeemeerminnenstaart ik voelde weer een wind van liefde en de wind die waaide me rechtstreeks naar m'n kamer en dat was mijn droom
Beheerder |
Het is oppassen met zeemeerminnen die mannen in zee lokken.
Sara betekent prinses.
Maar het is een illusie om met haar letterlijk in zee te gaan als liefdesaffaire.
Het is als met de sirenen die schepen naar de rotsen lokten om te vergaan.
De anima in haar rol als verleidster.
Ze komt uit het onbewuste omhoog, de femme fatale.
Meestal kleeft er iets ongerijmds aan zoals die vissenstaart en anders wel een taboe dat niet geschonden mag worden.
Talrijke sprookjes en verhalen, mythen, opera's gaan over de betovering door de zeemeermin.
Ze is even vluchtig als de wind. Een fata morgana.
De koortsachtige verliefdheid die hieruit kan ontstaan leidt af van de realiteit en geen mens kan eraan beantwoorden.
Ze is nauw verbonden met het water. Ze kunnen je ziel roven in de zin van in het onbewuste opgaan en vergeten te leven.
In de realiteit wordt dat animabeeld wel geprojecteerd en de desastreuze koortsachtige liefde die er het gevolg van is kan dramatisch eindigen zoals suïcide na verlies of de dood van het object of de muze.
Typisch voorbeeld was de ster Dalida waarvoor vroegere minnaars met een gebroken hart in wanhoop stierven.
Zelf pleegde ze ook suïcide.
Het is niet de bedoeling een erotische relatie aan te gaan met de anima al is ze inderdaad in staat om de wereld en het leven met een toverstafje aan te raken. Hierop zijn veel liefdes gebaseerd door projecties. Zonder haar is het leven dor en doods.
Anima betekent ziel of bezieling. (Geanimeerd zijn b.v.)
Is dat gevaarlijk????
Beheerder |
Het kan zeker gevaarlijk zijn want je bent dan gepreoccipeerd door de fascinatie voor de anima.
Dat heeft wel vaker tot ongevallen aanleiding gegeven.
Maar ook andere dingen zoals verslavingen aan drank en alcohol, gokken, zelfdestructief gedrag en andere vormen van escapisme.
Het zal ook leiden tot gebrek aan verantwoordelijkheid of initiatief verlies. (feminine verwekende invloeden)
De anima is een Verführerisches Wesen. (Jung)
De koortsachtige gestelheid waarin iemand kan opgaan heeft avonturiers gelokt en in het verderf gestort of doen verdwalen.
Maar de fascinatie kan zo groot worden dat mannen zich totaal opofferen en liever sterven dan verder te leven zonder dat ongrijpbare wezen.
In L'Atlantide van Benoit is dat fraai weergegeven, of in Rider Haggards "She" (who must be obeyed).
Talrijke boeken en films gaan over die desastreuze relaties.
Gepassioneerde relaties kunnen alleen ontstaan door de projectie van de anima.
Het probleem is dat die relatie nooit bestendig kan zijn en de kwelling die daarna ontstaat onverdraaglijk.
De wereld is ineens kaal, leeg en onttoverd. Doet denken aan de schilderijen van Willinck. (hij was depressief)
Geen vrouw kan ooit voldoen aan de belichaming van de anima want dat is een archetype.
Denk dat de dichters, schrijvers kunstenaars en componisten hun inspiratie vooral haalden uit dat animabeeld.
De anima is een beeld van de onbewuste kant van de man en het ontembare verlangen naar heelheid.
Op zoals Plato dat zo mooi verwoordde, in het begin bestond het eidolon, een bolvormig wezen dat zowel mannelijk als vrouwelijk was.
Die combinatie was te sterk voor de goden en die spleten het beeld. (Adam en Eva thema).
Sindsdien is ieder op zoek naar zijn wederhelft of de verloren ziel.
Het probleem is dat het vrouwelijke archetype weliswaar een femme inspiratrice kan zijn in beste zin die je ver boven je mogelijkheden kan uittillen. Maar ze is grillig en niet op oproep beschikbaar. Denk eens aan een schrijversblok of een kunstenaar zonder inspiratie.
Denken we aan de grote voorbeelden van de Muzen. Petrarca met Laura, Abelard met Heloïse, Dante met zijn Beatrice enz.
Abelard volgde het spoor, het archetypische script, het sterkst, want hij werd letterlijk gecastreerd wegens zijn schandelijke verhouding. Symbolisch een verlies van zijn libido, omdat hij als zoon/geliefde ten offer viel aan het archetype, net zoals Cybele dat eiste.
De anima kan alleen haar functie vervullen als middelares tussen bewustzijn en onbewuste (Maria is daarvan een sterk voorbeeld)
Wordt het een persoonlijke relatie dan valt die functie weg. De inspiratie kan slechts uit het ontbreken voortkomen, niet uit de vervulling van de droom. De liefde is zoet, maar haar angel is scherp. Toch komt men pas tot bezinning als de liefde je verlaat en de hunkering ontstaat.
Daaruit zijn de schoonste gedichten en ballades voortgekomen. Het zijn immers de dromen en illusies die doen verlangen.
Idealisering kan slechts bestaan door het boven het gemiddelde uittillen van een droombeeld. Daarom is het niet realistisch.
Maar wat zouden we zijn zonder de droom of de fantasie?
Bekend zijn de mooie voorbeelden van de godinnen die verliefd werden op een aardse man.
Twee onverenigbare zaken die altijd in het nadeel uitvallen van de aardse component omdat hij nooit kan voldoen aan een godheid.
Omgekeerd kan een vrouw nooit vergeleken worden met een godin.
Een goed boek is Godinnen in elke vrouw. (Bolen) Wat aangeeft dat eigenschappen van de godinnen die alle deel uitmaken van het archetype op kunnen lichten in een vrouw maar deze nooit het geheel zal kunnen bevatten.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 6 jaar geleden door Sheherazade.
Kan het zijn dat ik de parel in mijn dromen in het heden heb gezien (ik vond hem op het schoolplein)ik ben een beetje bezorgd
Hoe stop je de anima?
Beheerder |
Nou je hoeft de anima niet te stoppen. dat zal ook niet lukken.
Maar je moet er niet een echte relatie mee aangaan, want het is geen vlees en bloed.
Dat zal frustraties opleveren.
Wakker worden en er is niemand, of ze verdwijnt naar willekeur en niemand weet wanneer en of ze ooit weerkeert.
Maar als ze als middelares kan functioneren kan dat van groot voordeel zijn.
Kijk, een kunstenaar zonder anima is niets. Zij is immers nauw verbonden met zijn gevoelens en creativiteit. (of devotie)
Maar als je een erotische relatie aangaat zal het falen.
Dan blijf je namelijk in de lagere chakra's en begeerten hangen en in illusies.
Maar de anima als archetype reikt tot in de hoogste hemelen.
Tegelijk is ze de heks en negatieve draak.
Dat is een dynamiek die geen mens kan verdragen.
Dus de anima als vlinder en inspiratie kan prachtig zijn.
Ze is echter even vluchtig als de wind en grillig, een echte trickster.
Vaak genoeg ook een zelfzuchtig wezen.
In het liedje The Girl from Ipanema wordt dat mooi verwoord.
Die heupwiegende gebruinde schoonheid loopt langs de boulevard of het strand maar de dwaas die verliefd op haar is ziet ze niet.
Dat is de romantische kwelling die geen vervulling wil want dan eindigt de betovering.
Wel bijzonder dat je een parel vond want die hoort typisch bij de anima als bewoonster van het onbewuste.
Het is bijna synchronistisch.
Een enkele keer vindt iemand een type dat met zijn anima overeen komt.
Dat zijn heftige relaties maar zelden duurzaam omdat beiden opbranden aan elkaar. (kan liefde en haat zijn)
Gone with the wind, of Wuthering Heights zijn voorbeelden.
Laat je niet te zeer verleiden.
In de mystieke roman Percival wordt de reine dwaas beschreven die opgroeit tot ridder.
Maar zijn queeste voert hem van de Graalburcht door het leven doorheen verschillende fasen van de initiatie.
Pas op het einde vind hij de graalburcht terug.
Als de anima gerespecteerd wordt kan een geestelijke groei ontstaan die naar de verlichting voert.
Dat is vergelijkbaar met het opklimmen doorheen de chakra's.
Omgekeerd moet de man zich over het algemeen bewuster worden van zijn lagere chakra's.
De vrouw meer van de hogere chakra's Dat houdt in voor de man de Eros en voor haar de Logos.
Eros is geen pure seksualiteit maar betrokkenheid. Een magnetische kracht die tot elkaar brengt.
Terwijl de logos meer op analyse en onderscheid is gericht.
Kortom denken en voelen als tegenpolen zijn beiden noodzakelijk. (hoofd en hart)
De zeemeermin heeft een staart en verkeert half in het onbewuste.
Dat is Muladhara, de waterwereld.
2 keer bewerkt. De laatste keer was 6 jaar geleden door Sheherazade.