Ouders zijn altijd bezorgd over hun kinderen die hun eerste stappen in het leven wagen.
Het kind valt maar is ongedeerd, dus de zorg was wat overdreven.
Je kunt niet elk steentje op het pad effenen en je bent ook niet alomtegenwoordig.
Dus het kind moet risico's leren nemen en met vallen en opstaan haar weg vinden.
Het kind is ook een stukje in jezelf.
112 is wel een noodnummer, maar het zijn ook de eerste stapjes 1+1=2.