Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Ik droomde deze nacht dat ik het graf van mijn overleden grootmoeder ging bezoeken, het was grijs en stormachtig buiten. Op weg naar huis liep ik langs een snoepkraam waar ik een wafel met aardbijen en Nutella bestelde. Die vrouw aan wie ik het eerst vroeg leek mij niet ge begrijpen, haar collega daarentegen begreep mij wel en ging vlot een gesprek met mij aan. Op een gegeven moment riep mijn mama mij om naar binnen te komen omdat het weer zou omslaan. In plaats van thuis binnen te stappen stap ik binnen in een soort bunker waarin ik twee mensen hoor praten in een aparte ruimte. Ze hebben het over een persoon die zijn taak volbracht heeft en dat ze hem moeten ombrengen. Ze lokken hem met een smoes en brengen hem om. Ik weet dat ze mij ook gaan gebruiken en dat hetzelfde lot mij te wachten staat, maar toch onderga ik het. Ik heb tijdens deze droom geen enkel gevoel van angst. Ik probeer te ontsnappen en ik kom in de gang een bekende tegen (ze werkt op dezelfde locatie als ik in het dagelijks leven). Ik leg miin verhaal snel uit aan haar en ze opent een deur. Plots sta ik in de woonkamer.
Ik heb de laatste tijd vaker last van bizarre dromen, maar deze was tot vandaag het toppunt.
|
Beheerder |
Het graf is iets wat begraven is in jezelf.
De bunker is een vesting een afweer, maar ook het graf en het onbewuste.
Het kan een depressie zijn of een gevangenis, de buik van de aarde en een hellevaart.
De tocht naar "grootmoeder" doet mij aan de naïeve Roodkapje denken.
Daar zit metafysisch nog meer in, want zij is in feite de naïeve ziel die de duisternis van de wereld ingaat, waar de stof haar het ware licht ontneemt. Waar het kwaad huist als de boze wolf in het bos.
*Het lichaam is de stoffelijke bunker van de ziel.
De aardbeien en de snoeperij zijn een beeld van zoete verleidingen en mogelijk seksuele genoegens. (het mandje met lekkers)
Freud zou ervan smullen.
Die bekoringen staan in sterk contrast met het dreigende, woedende onweer. Je wilt doen of er niets aan de hand is.
Er is tweespalt in je innerlijk. Spanningen dreigen zich te ontladen.
Eerst dreigt er storm en regen en zou de bunker een goede bescherming kunnen bieden.
Maar er lopen moordenaars rond. De man met de zeis? Saturnus als vadertje tijd en magere Hein?
Het zijn schaduwkanten die snode plannen broeden. Ze leven in die armoedige omstandigheden.
Maar ergens ben jij medeverantwoordelijk voor hun gedrag. Ze willen zeg maar je ego afbreken.
Het gaat hier niet altijd om vijandigheid maar om de drang ook te kunnen leven.
Dus opgenomen worden in je bewustzijn. Dat kan weerbaarheid opleveren maar inderdaad ook agressie en driften enz.
Wat teveel wordt onderdrukt komt in de oppositie.
Het zou iets kunnen zijn dat beladen is met woede die zich nu tegen jezelf keert.
De bunker wijst naar oorlog en een schuilkelder. Maar zoals dat ironisch gaat je haalt de vijand mee binnen als angst.
De uiteenzetting met die spanningen en agressie is de enige oplossing.
Waarom zijn ze zo vijandig, wat wil je niet zien of horen?
Dood gaat niets, wel zal het veranderen of transformeren.
De brute moordenaars komen in dromen heel vaak voor. Drift heeft geen remmen.
Wat je dood wenst wordt vermoord zonder omhaal. Zonder bewustzijn zouden we inderdaad heel primitief en ongeremd onze lusten en driften uitleven. Een eenvoudig conflict zou dan inderdaad ertoe kunnen leiden dat de een de ander de hersens inslaat.
Of de begeerte zou omgezet worden in bevrediging zonder rem of moraal.
De beschaving is niets anders dan een laagje vernis over de barbaar die in iedereen huist.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 6 jaar geleden door Sheherazade.
Droominfo is een droomwoordenboek waar je zelf de betekenis van je droom kan vinden. Je kunt ook over je droom praten op ons forum. Zo krijg je een beter inzicht in je persoonlijke relaties, kan je de dag makkelijker verwerken en krijg je een ongecensureerde blik op je werkelijke gevoelens.
Droominfo, © 2024