taal

Een vreemde taal spreken of menen te spreken is een beeld van in een vreemd land te zijn wat weer een beeld is van het onbewuste.
Je verstaat de taal nog niet van delen in jezelf. De atleet zal jou anders wel begrijpen.
De atleet is dan iemand uit een Verwegistan of Timboektoe, dat typerend aan de andere kant van de grote vijver ligt.
Dus iemand uit Latijns Amerika, of wie weet, een halve wilde? Brazilië is een land van enorme contrasten. Bittere armoede naast exuberante rijkdom. Misschien heeft de atleet zich een positie verworven met grote discipline en doorzettingsvermogen.
Atleten kunnen soms aan de drugs zijn, maar de ijzeren wil moet wel aanwezig zijn en daarmee zou jij een stuk vooruit kunnen komen.
De atleet is immers doelgericht en kan zich geen moment wereldvlucht veroorloven. Bovendien moet hij clean zijn anders raakt hij gediskwalificeerd. Hij is dus een belangrijke bondgenoot die je niet toevallig hebt gekozen.

Het Belgisch is taalverwant met Nederlands dus het is nogal ongerijmd dat daar verschillen kunnen bestaan in al of niet begrijpen.
Je houdt je dus doof of ignorant en doet alsof je het niet verstaat. Of je wilt iets niet horen.

Het is nog de vraag wat voor atleet het is?
Atletiek is pure prestatiesport. Het gaat om de eer. Staat in scherp contrast met de drugsverslaafde die precies het tegendeel nastreeft.

Tamelijk opgefokt dus, maar wat bedoel je met men's physique atleet? Spierbundels?
Het gaat om de soort sport.
Sport wordt gedirigeerd om geld te slaan uit evenementen.
Daar worden mensen letterlijk voor opgefokt als renpaarden in een stal.
Iedereen rent achter de begeerde worst aan.
De meeste sporten zijn "fixed".
Eerlijk gaat het er zeker niet aan toe.
Sport staat ook hoog genoteerd op de politieke propaganda agenda.
Dus wat voor held hang je aan en in hoeverre doe je zelf iets aan lichaamsbeweging?
Ik moet altijd lachen om die "sportliefhebbers" achter de tv in hun leunstoel.