bevallen van baby

Het kind is vaak een vernieuwend element.
Maar jij gedraagt je als de boze stiefmoeder van Sneeuwwitje.
Wellicht ben je afgunstig en projecteert dat op het kind.
Zij immers zal alle aandacht tot zich trekken.
Je zou zelf het teleurgestelde kind kunnen zijn of in je dragen.
Of je bent jaloers omdat jij niet zo'n popje hebt gebaard.
Moeders kunnen soms hatelijk zijn als een ander een kind krijgt.

Je bijt in de teentjes en valt het kind dus aan of je zou het op willen eten.
Ik hoor nog iemand zeggen ze is om op te vreten als bizarre totemmaaltijd die de aantrekkelijkheid moet schetsen.
Het kind is dus een fel begeerde maaltijd geworden. Door het kind te eten zouden ze bij wijze van spreken de eeuwige jeugd verkrijgen.
Om die reden werden er inderdaad kinderen geofferd. (komt helaas nog steeds voor)

Je eigen innerlijke kind is dus een vijand tegenover je ouderdom en slijtage.
Maar je vergeet dat het innerlijke kind nu juist blijdschap zou moeten opleveren.
Moeders/vrouwen verlangen er naar om opnieuw achter een kinderwagen te lopen en het popje te verzorgen vooral als ze geen andere levensinvulling hebben.

De droom lijkt wel een Proxy geval.
Jij immers doet alsof het kind ziek is terwijl er iets in jou niet in orde is.
Dat kan heel goed een stukje jaloezie zijn.
Misschien niet ten aanzien van het werkelijke kind maar wel b.v. de invulling van je leven.
Moeders of vrouwen meer algemeen raken vaak vertederd bij het zien van een kind en beleven hun glorietijd achter de kinderwagen.
Maar daarbij leeft er toch iets dat de leegte van het leven niet in kan vullen.
Een kind kan immers maar tijdelijk die leegte een inhoud geven.
Je loopt als het ware met een lege buik of kinderwagen rond.
Door symbolische het kind op te willen eten neem je het in je op en zou wensen een kind te zijn.
Dat is een levensvernieuwing of de eeuwige jeugd bekomen.

Je weet het met dromen nooit zeker.
Dromen zijn subjectief en objectief te interpreteren.
Daarbij kan een droom haaks lijken te staan op je werkelijke bestaan of gevoelens.
Toch geeft de droom iets aan van depressie. (postnataal?)
Je zou zelf de moeder willen zijn van een kind en tegelijk wil je of kun je niet voor dat pas gebaarde kind zorgen.
Zou op die leeftijd ook niet raadzaam zijn. Het confronteert je dus met de eindigheid.
Wat zou je met een baby van jezelf moeten (of een kopie)?

Iedere moeder wil trots haar kroost laten zien.
Maar jij wil jouw kind juist verborgen houden.
Er mankeert kennelijk van alles aan.
Wat is er mis met die geboorte?
Ik denk toch dat het lege nestsyndroom een rol speelt.

Een kind, en dan in het bijzonder een verwaarloosd kind, of een waarvan de vader onbekend is, vormt een archetypisch motief.
(Kind archetype). Het kind kan een Zelfsymbool zijn, maar daar moet je wel voor zorgen.
Eventuele jaloezie kan de zorg voor je eigen kind teniet doen.

Dromen laten je niet zelden dingen zien die je hardnekkig zou willen ontkennen.
Het is bekend dat kinderen zeer afgunstig kunnen zijn op een nieuweling die de aandacht opeist.
Die kunnen dus vijandige, zelfs moordlustige dromen krijgen.