Droom die antwoord gaf?

Onlangs had ik een rare droom.
Vaak droom ik over rare situaties en over mensen die ik niet ken.
Maar in deze droom herkende ik al de gezichten, of toch bijna alle gezichten.
Eventjes vertellen over wat hij ging :

Ik zat op de bus met mensen waarmee ik op school zit. (ja, ik ben 17, dus ik ga nog naar school.) Er zaten mensen op die ik ken, gewoon van zien, en nja, vrienden.

Maar nu moeten jullie weten dat, in werkelijkheid heeft de band tussen mijn vrienden en mij de laatste maanden geen goede wending genomen. Ik zag ze dan wel als beste vrienden, maar eigenlijk had ik al langer door dat ik met dit soort mensen niet lang bevriend kon blijven. Vaak zijn ze hun belachelijk aan het maken voor iedereen door te denken dat ze beter zijn dan de rest. Naar mij kijken ze niet om, enkel als ik een stommiteit bega. Of als ik een test wil inhalen, zeggen ze allen dat ik toch geen moeite moet doen om te studeren, want ik haal toch maar onvoldoendes (wat niet waar is). De laatste maanden ben ik in opstand gekomen, wat hun eigenlijk niet goed zinde.

Dus ik zat op de bus samen met deze mensen, mijn 'vrienden'. Ik zat alleen op een bank en achter mij zat de rest. Wat me meteen opviel was hoe anders ze wel waren. Ze gedroegen hun achterbaks, lachtte andere mensen uit, vonden hun beter dan alle rest en de meisjes hadden korte rokjes, donkere make-up en ze waren aan het roken(wat ze in werkelijkheid niet doen). De jongens hadden er hun plezier in hoe de meisjes zichzelf aan hun bloot stelden eigenlijk. Ik vroeg me af wat hun bezielde, want in mijn ogen waren zowel de jongens als de meisjes hun gewoon belachelijk aan het maken. Ze maakte plezier voor de rest van de bus, ook al zag ik dat de rest van de bus dit ook niet echt apprecieerde.
Nuja, we stapten de bus af en ik kreeg meteen een brandende sigaret in m'n handen. We waren namelijk op weg naar een vriendin haar huis, en de moeder mocht niet weten dat ze rookte. Dus ik zei dat de sigaret van mij was.
Ik vroeg waar ik de sigaret kon weggooien, zodat het geen geur in het huis zou achterlaten.
De moeder wees me op een vuilbak, achter in een soort van park.
Als ik het pad volgde, veranderde het koele, grijze, stenen, met hekken afgesloten pad in een aardeweg met de meest prachtige bloemen.
Ik kwam op een soort plein terecht waar jongeren van mijn leeftijd ongeveer, sommige leken ouder, plezier aan het maken waren. Vele waren aan het basketballen, andere volleybalde. Iedereen maakte plezier met elkaar.
Nouja, ik naar zo'n vuilbak om de sigaret in weg te gooien, kreeg ik ineens een basketbal tegen mijn been. De jongeren van wie deze bal was, vroegen me of ik de bal wou teruggeven. Meteen vroegen ze ook of ik geen zin had om mee te basketballen. Dat wou ik wel en ik deed gewoon mee. Ik had het reuze naar m'n zin. Ik werd echt geaccepteerd door deze mensen. Wat ik ook wil zeggen is dat meeste van deze jongeren een donkere huidskleur hadden. Je moet dit niet rasistisch opnemen, maar misschien heeft dit ook iets met de droom te maken. Zelf ben ik blank.
Ik had het gevoel dat er een ruime tijd voorbij ging, en ik had het echt naar m'n zin.
Tot op een gegeven moment dus bijna alle meisjes van die vorige groep, dus die van op de bus, voor me stonden. Ze keken naar mij en de andere. Ze vroegen me wat me bezielde om met die mensen om te gaan, en waarom ik niet meer naar het huis ging, nadat ik de sigaret had weggegooid. Ik zei dat de nieuwe mensen mijn vrienden waren. Voor één keer in mijn leven kwam ik voor mezelf op en het voelde zo goed.

Heeft deze droom me nu eindelijk laten inzien dat ik met de mensen waarmee ik nu bevriend ben, echt niet langer door kan gaan. Dat ik op zoek moet gaan naar nieuwe vrienden?