hoi, ik ben heel benieuwd wat jullie over deze droom kunnen vertellen! is mijn moeder echt bij me geweest vannacht?
ik lig in mijn bed te slapen, langs mij ligt mark (in mijn droom dan he) , ik slaap al vrij diep en ineens voel ik heel mijn lijf verstijven en trillen, ik roep mam mam ben jij het die binnen in mijn lijf komt, het was zo n raar gevoel ik kan het bijna niet beschrijven. en ja het was mijn moeder, het was een eng gevoel maar ook een gevoel dat zo speciaal was dat mijn moeder er was. ze lag langs me en ik hield haar heel stevig vast, ze was zo mager hetzelfde als voor haar dood. en ik voelde me zo blij en gelukkig! ik wist niet hoe lang ze kon blijven en ik had zoveel vragen, dus ik vroeg haar hoe zit het met de liefde.
ze kwam overeind in bed en vroeg aan mark letterlijk, hoe zit het met de liefde? geen liefde maar wel gevoelens zei hij. ons mam zei verder niets ik denk om mij duidelijk te maken om hem los te laten omdat er simpel gezegt te weinig gevoelens voor hem zijn. en dat ze hem op de man af vroeg hoe het zit met de liefde.
ik had mijn moeder weer stevig vast en vroeg haar hoe het zat met mijn gezondheid, je bent helemaal gezond vertelde ze me. daarna lag ze op haar rug langs mij en opnieuw vroeg ik haar iets, ik vroeg haar hoe het zat met mijn werk, dat ik iets anders wilde, blijf waar je bent, waarom zo n haast? ik zeg ja die ploegen enzo kan er niet meer zo goed tegen.. ja snap ik zei ze, maar het kwam er op neer dat ik moest blijven waar ik ben. daarna waren we op een feest ik had mijn moeder vast als een baby en er zat bijna geen leven in het was in een zaal en volgens mij was er een begrafenis aan de gang, ik liep door met mijn moeder in mijn armen en belande op de dansvloer. ik was verkleed als politieagent en er waren ook vriendinnen. ik stond te dollen op de dansvloer en was een beetje aan het kwallen met een leuke knap uitziende man. op een gegeven moment sloeg ik hem in de boeien, en het leek er echt op dat hij mij ook leuk vond. we kregen ruzie met elkaar en ik sloeg hem af met de plastic tas die we bij ons hadden, hij werd zo boos en hij vluchte naar buiten. ik keek door de raam en ik werd bang dat hij me iets aan zou doen. mijn moeder stelde me gerust en we besloten om weg te gaan op de fiets. ik zocht onze plastic tassen, die van mijn moeder die zag ik met de naam prick erop en die van mij was gewoon wit. ik kon hem niet zo snel vinden en ritste een witte tas mee waarvan ik dacht dat die van mij was. ik kwam er onderweg achter dat er verkleedspullen inzaten die niet van mij waren, mijn vriendinnen fietsten voor op. ik wilde de tas omruilen en ik vroeg een vriendin om om te draaien om de goede tas te halen,maar die moest doorfietsen want die moest naar een bruiloft, ik was te bang om die man tegen te komen die ik afgeslagen had. ik dacht nog ga ik terug ik denk nee dat hoeft niet want ik heb mijn sleutel in mijn zak en dat is het belangrijkst. daarna keek ik in mijn moeder der tas en zag haar pruik bovenop liggen, ja dat was de goede tas ik keek weer in de witte tas en mijn moeder vertelde me dat het wel de goede tas was en zei dat ik nog genoeg sigaretten had! daarna heb ik ze niet meer gezien.
het was zo n heftig gevoel en had nog graag antwoorden gekregen over de toekomst, ook besef ik me dat ook zei die antwoorden niet kan geven, anders had ze dat vast wel gedaan,
