Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Droom over Toetanchamon (Egyptische Farao)
In de realiteit (eerst even wat vooraf ging):
In 2008 voelde ik overduidelijk Toetanchamon's aanwezigheid in het Egyptisch Museum in Cairo tijdens een vakantie in Egypte
Ik bleef overal waar ik kwam een sterke lotuslucht ruiken en voelde een zachte windvlaag. Ik werd emotioneel van hem. Terwijl ik daarvoor niks met het oude Egypte of Toetanchamon had. Ik heb nog steeds niet kunnen verklaren waarom.
Sinds 2008 was ik heel veel met Toetanchamon bezig zoals hem te verwerken in kunst/schilderijen, het kijken van films en documentaires over zijn leven etc.
In de daarop volgende jaren gingen we vaker naar Egypte en had ik steeds vlak voordat ik erheen ging terugkerende dromen dat ik afdaalde in zijn tombe
en zijn mummy bezocht en dan kwamen er heftige emoties los. Alleen als ik het land ging bezoeken.
Sinds 2011/2012 vervaagde alles een beetje en ging ik me met andere dingen bezig houden. Ik dacht nog maar zelden aan hem.
In augustus 2014 gingen we nadat de politieke onrust in Egypte weer was afgedaald weer na Egypte (sinds 2009)
Tot ik daar mijn huidige vriend ontmoette (Een jonge man met Nubische Roots) afkomstig uit Aswan (zuid Egypte) en werkzaam als danser in een Afrikaanse Show in de hotels. Vond hem in het begin wel wat op een historische Egyptenaar lijken maar identificeerde m niet direct met Toetanchamon. Wel viel ik altijd al op types als hem. Ik heb een aantal korte vakanties met hem doorgebracht in hotels en over vier weken ga ik 7 weken met hem door te brengen in een appartement in Hurghada. Verder hebben we dagelijks contact en spreken veel via skype, facebook etc. (Dit is in het wakende leven zo, dus niet in de droom)
En vannacht droomde ik dit:
We waren in Egypte en liepen een duistere tombe binnen waarin Toetanchamon lag. (Grijs en grauw met veel stenen en zonder muurschilderingen)
Mijn vader schoof de deur open en hij kreeg de rillingen. Hij wou met z'n allen naar binnen en durfde niet alleen. (Mustafa mijn Egyptische vriend was er ook bij) Het was een donkere na geestige tombe maar voelde een combinatie van intense beetje enge emoties en liefde voor Toet (het was wel een beetje creepy) Toets mummy lag voor een zware koepelvormige stenen deur. Voor zijn grafkamer in plaats van erin. De mummy lag in stukken, wel met de lichaamsdelen op de juiste plek. Het hoofd, de nek en de ledematen waren nog goed. De romp miste. Mensen konden de mummy zo uit de open kist stelen. Maar hij lag er nog. Publiek kon de mummy direct bereiken. Er was een sterke zware atmosfeer en je kon flink wat paranormale activiteit waarnemen en voelen. De mummy lag opmerkelijk open en bloot. Heel anders dan hij er in zijn echte tombe bij ligt.
In het begin van de ruimte voor de ingang stond een gedekte tafel waar je kon eten. Vreemd en surrealistisch terwijl Toetanchamon's dode lichaam in de verte voor de grafdeur zichtbaar was.
Eerst knielde ik voor de mummy neer met mijn geliefde Mustafa. Die was klein, leek een beetje op mijn broertje (had de lengte van Toetanchamon) en ik aaide hem over zijn hoofd. Hij was ook geknield en begon te huilen. Alsof hij zichzelf zag liggen. Net als ik moest huilen toen ik voor het eerst in het echte leven een verband voelde met Toetanchamon in het Egyptisch museum in Cairo en een jaar later in zijn tombe in Luxor. (Tijdens een vakantie aan de rode zee)
Mijn moeder was er ook bij en ik vroeg haar: Is Mustafa nou Toetanchamon geweest? Ze zei tegen mij: Dat moet je zelf voelen dat kun je doen door Toetanchamon nu op te roepen/hem zelf te vragen.
Ik voelde een onzichtbare kracht die ons naar buiten duwde. Het was zijn geest en was heel sterk. Ik was blij dat ik wat voelde maar tegelijkertijd duwde de kracht ons hardhandig naar voren richting eettafel. Het leek alsof hij ons hard duwde maar het voelde niet als een echte dreiging.
Ik zag bij de uitgang een beeldje staan van Toet met een blauwe kroon. Ik dacht in mezelf dit is typisch iets voor Toetanchamon en zijn familie want die kroon droeg hij vaak. Opeens waande ik me in een klein stukje tempel met intense geuren en schalen met kaarsen. dat atmosfeer was roze. Alsof ik in zijn tijd was beland. In een andere dimensie. Het gevoel wat ik erbij had was zo ontzettend intens. Dat heb ik niet als ik naar een docu of film zit te kijken over het oude Egypte. Moeilijk uit te leggen. Bijna eng en vreugdevol tegelijk.
Aparte droom. Ik geloof in reïncarnatie maar ben wel een beetje voorzichtig met mijn uitspraken daarover. En trek niet te snel conclusies.
ik hb sinds mijn 6e een strek gevoel met het oude Egypte en Toetanchamon ik heb altijd het sterke gevoel dat hij bij me is in een droom van mij zag ik hem op zijn sterf bed liggen en ik zei voordat hij stierf mijn liefste schat ooit zullen wij elkaar weer vinden okal duurt het duizenden jaren lang wij zullen weer herenigen ik geef mijn zoektocht nooit op nooit! Onze liefde zal er blijven in eeuwigheid ik bn nu 14 jaar en ik hou nog steeds van hem en egypte
|
Beheerder |
Toetanchamon is een mythe, maar dat weten alleen Archeologen.
Hij spreekt tot de verbeelding.
Maar het is een perfect voorbeeld van de animus in een historische context.
Iemand als hij zou in real life honderden tot duizenden vrouwen, kinderen, slaven en slavinnen hebben.
Dus waarom zou jij uitgerekend de uitverkorene zijn?
Beetje ijdele waan toch?
Salomo die nog mythischer was, had al een 600 vrouwen.
David zou er minstens 300 hebben gehad.
Nu droom ik nog steeds over het land, maar het is een soort Atlantis het stormt het regent terwijl het in werkelijkheid kurkdroog en zonnig is. Er zijn resorts veel mooier dan
de resort in het werkelijke Egypte(De cirkel van atlantis overal is water en zand), en alle tekenen wijzen op Atlantis. Ik denk dat Atlantis de plek van het huidige en oude Egypte was, het is een krachtplek tevens bestond zowel de god Toth in de religie van Atlantis als het oude Egypte. Waarom Egypte zo mooier is en anders in mijn dromen, omdat dat het oorspronkelijke Egypte was.
Afgelopen jaar mijn man ontmoet hier in NL, is half Afrikaans half Nederlands en lijkt op Toetanchamon in zijn gezicht, is dus iemand die bepaald niet doornsee is erg bijzonder om te zien.
Mij bezocht Toet ook steeds in mijn dromen dan zie ik het gezicht weer even alsof hij een boodschap door wil geven. Ik denk dat hij veel mensen opzoekt, en voor veel mensen tot verbeelding spreekt, dat hij meer vrouwen had weet ik niet. Was bij hem weinig bekend over.
Alleen dat gevoel wat ik toen had is niet te verklaren hoor, Ik ben daarvoor in tig musea geweest en ik had daar nooit zo een sterke band mee met andere historische of Egyptische figuren, dat was alleen in het Egyptische museum in Cairo. Of het mijn eigen perceptie was geen idee, maar dat er meer is tussen hemel en aarde is een feit voor mij.
Dromen zijn GEEN hersenspinsels of vage alledaagse herinneringen in een andere context , ten minste dit soort dromen zijn zo realistisch dat het geen dromen meer zijn maar meer uittredingen, ik kan ook niet verklaren dat ik me soms af en toe doodmoe voel na zo een heldere droom, s'ochtens al slaap ik diep en 8 a 9 uur per nacht, alsof ik de hele nacht op reis ben geweest zo echt. Gewone dromen zijn meer onsamenhangend niet boeiend of alledaags, ik denk dat wat de wetenschap de lucide droom noemt ook een buiten lichamelijke reis is. En dat dit soort terugkerende dromen er 1 van zijn. Als wij geen bewustzijn hadden dat los van ons lichaam stond, waren we s'nachts bewusteloos geweest en zouden we niet dromen. Dat lijkt me zeer logisch aangezien de hersenen ook rust moeten hebben anders zou je gek worden, kan ik alleen maar verklaren dat de geest even het huis verlaat in de nacht en dan weer terugkeert bij ontwaken.
|
Beheerder |
Plato had het over Atlantis, gelegen achter de zuilen van Hercules.
Het was een utopisch eiland van mythische proporties.
Toet-anch-Aton {zoon van (god) Aton}, spreekt bij veel mensen tot de verbeelding. Meest vanwege dat masker en het praalgraf.
Maar zijn graf was bestemd voor iemand anders. Hij stierf waarschijnlijk een gewelddadige dood.
In werkelijkheid was hij nog maar een kind. Iets van 18? Hoewel men toen als volwassen werd beschouwd en zelden de 40 haalde.
Het Atlantis is waarschijnlijk een geïdealiseerde voorstelling van het hemelse dromenrijk.
Er zijn al vele boeken verschenen over Atlantis de een nog fantastischer en magischer als de ander.
Waarom zouden die allemaal realistisch zijn? Die mensen droomden er toch ook over.
Het is meer een beeld van het onbewuste dat elke gewenste scene tevoorschijn kan toveren.
Zolang er geen inzichten naar voren komen die boven het menselijke weten uitreiken, denk ik toch aan een te fantasierijke voorstelling.
Atlantis is nooit ontdekt, waar ze ook gezocht hebben, dus wie daarover droomt moet het maar eens aanwijzen op de kaart.
Voorlopig behoort het tot de fabeltjeskrant of het sprookjesrijk en de mythologie, Utopia.
Wie zo nauw contact heet te hebben moet ook in staat zijn relevante informatie te verzamelen die het enige geloofwaardigheid zou verlenen.
Maar meer interessant is, waarom uitgerekend jij zulke beelden ziet en het gevoel een soort verhevene te zijn die door een farao zou worden bezocht? Dat klinkt behoorlijk ijdel.
Ik zou het dus niet anders dan symbolisch willen zien. B.v. de animus in zijn bij voorkeur historische context. (helden archetype)
Verder is het dwalen in zulke fantasieën niet in overeenstemming met de realiteit. Waarmee ik ook bedoel de status.
Over het algemeen kun je er zeker van zijn dat het een geëxalteerde vorm is van compensatie voor een eenvoudig alledaags niet bijzonder bestaan en de groeiende honger naar aanzien en macht.
Het lijken mij dan ook projecties. Archetypen kunnen elke vorm aannemen, hoewel steeds met typische uitingen.
De verdere vraag is ook in hoeverre inzichten je leven verbeteren of verrijken, want anders dwaal je rond in ijdele fantasmagorieën.
Dat mag aangenaam zijn, maar voert toch weg van de realiteit. vergelijkbaar met de kasteelromans.
Het gaat dus minder om wat je droomt, maar waarom of waartoe?