Spirituele droom

Hoi allemaal,

Had vannacht een hele mooie droom (voor een deel).
Het deed een beetje spiritueel aan.

Ik liep in de nacht over een weg.
Er was een bocht en er stonden bomen.
Het was rustig en er was niemand.
Ik liep eenzaam in mijn pyama.
Toen zag ik in de verte school mensen aan komen fietsen.
(Leeftijdsgenoten). Ik schaamde me dat ik in mijn pyama was en sloeg op de vlucht.
Misschien de onzekerheid van de puber ;).

Ik rende door straten heen en kwam uit eindelijk thuis.
Daar was het licht.
Toen ik in de achtertuin was kwam er een vogel aan.
De vogel was best groot. De vogel landde in mijn achtertuin en veranderde? in een mens.
Ik zag het niet gebeuren maar ineens was de vogel weg en stond er een meisje (jonge vrouw).
Ze was geheel in het wit gekleed. Ze had lang blond haar.
Samen stonden we naast elkaar en stegen we op.
We gingen steeds hoger. Ik vond het eng maar ik dacht tijdens de vlucht: Ik laat mijn angsten los en daardoor kwam ik hoger en hoger.
Tot we tegen een plafond aankwamen... (in de buitenlucht).
We zaten al aardig hoog. Het was een opstakel maar het meisje hielp me om de negatieve gedachtes te doorbreken. Toen ik die ook doorbrak steeg ik nog verder dwars door het obstakel heen. Toen zag ik enkel licht en voelde ik me heel vredig...
Dit was mijn droom.

En het was echt een droom, geen uittreding of BDE.
Dus graag niet al te zweverige uitleg :)

Met vriendelijke groeten, Ce

Bedankt!

Ik vond het ook een mooie droom.
Het leek net alsof ik even gewichtloos was en vrij van alle negativiteit.
Misschien stijg ik boven de problemen uit? De droom met de trein was daarvoor. Totaal anders dus.
Of zit er een verband in?

Mm. Ik weet niet of ik hierdoor anders tegen het leven aan kijk. Het gaf me op dat moment wel inzicht. Ik had wel een oppepper nodig zo in deze week.
Heb gister best wel persoonlijke gesprekken gehad met een vriend. Ik voelde aan hem dat er iets was en hij vertelde toen zijn levensverhaal wat niemand wist en ik had al een vermoeden.. het was heel eng. Net alsof ik het aanvoelde.. (niet perce zweverig bedoeld hoor). Ik neem snel emoties over van anderen wat soms ook lastig is en extra zorgen en gedachtes veroorzaakt. Las wel eens wat over HSP.
Herkende mezelf er best wel in. Misschien vandaar ook die dromen als verwerking van gedachtes loslaten e.d?

Wanneer je een pyjama aan hebt laat dat zien dat je voorbereid bent voor een lekkere warme nachtrust. Een pyjama draag je alleen in huis en laat je niet aan de buitenwereld zien. Het is een stukje privacy die je waarborgt. In je pyjama buiten lopen is bijna als in je blote kont rondlopen. De pyjama kan ook staan voor je diepste geheimen. Deze gooi je liever niet op straat.

Een vogel staat voor vrijheid. Het meisje is puurheid en onbevangenheid. Vliegen wordt geassocieerd met ambitie, assertiviteit en het verleggen van grenzen. Je leert je grens te verkennen. Vandaar dat plafond in de buitenlucht. Het is hier en niet verder.
De obstakels zijn moeilijke situatie in het leven. Het leert je ook het onbewuste te transformeren in bewustwording. Die later, na het in je opgenomen te hebben, van negatief naar positief worden gebogen. Het onbewuste maakt angstig, omdat je het niet onder controle hebt. Totdat je er komt in een face to face situatie en valt de angst allemaal best mee, wanneer je terug kijkt en het objectief gaat benaderen.

Het blijmoedige is de alles doordringende geestelijke wind.
Ze verschijnt spontaan vaak in periodes van problemen.
Je weet het nog niet, maar die onmerkbare invloed zal je toch stuwen en vormen.
Ze is licht als een vlinder en laat zich nooit vangen.
Denk aan Psyche en Fidessa, Louis Couperus

Het menselijk concept van een god klopt natuurlijk niet.
Dat er iets is dat deze hele aardkloot in stand houdt en ontwikkelt, lijkt mij onvermijdelijk.
Mensen zijn vaak zo mateloos arrogant en zien niet wat een ongelooflijk perfect wonder alles is, zelfs de nietigste cel of organisme.
Intelligent design lijkt mij dan nuchter gezien een goed optie.
Zag zojuist nog een stukje docu over Kolibries. Ongelooflijk hoe die kleine vogeltjes loepzuiver stil kunnen hangen om in een bloem honing te verzamelen, zomaar stabiel zwevend in de lucht. Wat een fabelachtige precisie en vliegkunst met dat kleine breintje.
Daarbij nog een waar kunststukje wat kleuren betreft.

Dat god zich met onze persoonlijke perikelen bezighoudt, daar geloof ik totaal niet in.
Maar dat alles uit zichzelf, puur bij toeval of bij trial and error door hypothetische kosmische straling zou zijn gemanipuleerd is natuurlijk onzin. Darwin is allang onderuit gehaald en kon geen sluitende theorie vormen van de evolutie.
Heb mij daar al heel vaak gedachten over proberen te vormen. Maar de succeskans op een toevallig functionerende mutatie is bijna zero.
Er zouden immers tegelijkertijd minstens twee succesvolle mutaties moet vormen om zich te kunnen voortplanten.
Daarbij moet er een minimale variatie in de genenpool ontstaan anders volgen genetische gebreken.
Maar verder houd ik mij niet bezig om God aan te kleden. Het Tao of het Al lijkt mij een neutrale benadering.
Liever geen godsbeelden creëren, want geen enkele zal juist kunnen zijn. Immers een god overstijgt ons mateloos.
Zelfs een archetype is niet te bevatten, zo uitgebreid en met zoveel energie.
God kun je ook als archetype opvatten. Maar uitspraken daarover zijn dus puur hypothetisch of speculatief.
Jezus zei eens: "Ge aanbidt wat ge niet kent" en dat is volkomen juist, al is hem het meeste in de mond gelegd.
Opgeschreven heeft hij immers nooit iets.
Kuiper schreef, "En de mens schiep God". Dat lijkt een blasfemie, maar het is eenvoudig de waarheid.
Er is een godsbeeld ontworpen alsof een beeldhouwer God zou kunnen modelleren. Een verkapte Pygmalion.
Derhalve is het onzinnig te speculeren over God. Waarbij ik het net als Jung nooit over God heb, maar over het godsbeeld.
Desondanks ben ik zeer onder de indruk van alles wat leeft en zelfs van de dode materie, of de de chronologische precisie waarmee ons zonnestelsel al miljarden jaren praktische feilloos functioneert. De hemelse klokkenmaker. Haha.



1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.

We kunnen niet met zekerheid zeggen dat wat we van de "andere kant" ervaren concreet juist is of laten we zeggen een illusie.
Das Ding an sich kunnen we niet kennen, zei Kant.
De psychische realiteit is fictie. Het wordt vertaald met beelden die we bevatten kunnen, maar hun werkelijke aard overstijgt alles.
Omdat het zo vluchtig lijkt en volkomen ongrijpbaar met heel andere wetmatigheden kun je die werelden nauwelijks vergelijken.
Misschien is het een beetje de wenswereld uit sprookjes. Alles wat je "denkt" wordt in beelden omgezet.
Daarbij komen vreemde nooit ervaren abstracte indrukken voor dus niet alles wordt uit het archief gehaald van opgedane aardse ervaringen.
Maar als iemand mij in het Chinees aanspreekt is het weinig waarschijnlijk dat ik er iets van begrijp.
Dus worden benaderingen gebruikt. Dat merk je ook in dromen, zodra het enigszins begrepen is transformeert de droom in een beter model, of het zinkt nog verder in onbegrijpelijke meer primitieve indrukken, die toch alle deel uitmaken van het hologram dat met al zijn facetten door ons niet te bevatten is. Ongeveer zoals je 2D mensjes geen 3D kunt uitleggen.

Vaak hoor je dat de volgende wereld nog veel lijkt op de onze. Hogere sferen worden steeds ijler en later verdwijnen alle vormen en kun je er überhaupt niets meer bij voorstellen. Daarom moet ik altijd lachen als ze op zweefclubjes propageren al in de zoveelste dimensie te zijn "ingewijd". Terwijl ze niet eens geschoold zijn op gebied van symboliek en hun eigen dromen niet kunnen uitleggen.

"Boodschappen" uit hogere werelden zouden door hun inhoud ook inderdaad moeten getuigen van hogere inzichten.
Helaas is dat zelden het geval.

Personen die overleden zijn kunnen weleens doorkomen. Bewijzen kun je het vrijwel nooit al bestaan er frappante verslagen zo bijzonder dat je er niet omheen kunt. Zoals het in detail kunnen beschrijven van onthullingen die men normaal gesproken onmogelijk zou kunnen weten. Dan stuit je weer op telepathie of paranormale vermogens. Het best is om er redelijk objectief mee om te gaan en minstens een kiertje open te laten voor de mogelijkheid van een metafysische realiteit. De grote hoeveelheid getuigenissen van zelfs heel sceptische mensen is op zich een bewijs dat er meer is. Kant kreeg immers ook een mystieke ervaring die hem totaal overrompelde en voorgoed veranderde.

Een van de meest gewaagde uitspraken van Jung was, dat juist de meest verstokte rationalist getroffen kon worden door de religieuze of mystieke ervaring. Waarom? Wel omdat die vanuit het onbewuste komt via onbewaakte wegen die hij niet kan kennen en daarom de sluis zich wijd opendraait. Deze golven zijn niet te stuiten tenzij op kosten van een neurotische of psychotische stoornis.

De briljante ingevingen die uit het niets kunnen komen zijn op zich een bewijs van een superieure invloed.
Denk aan bijvoorbeeld de kunst of de muziek, of grote uit-vindingen. Soms spreekt die wereld tot hen die ontvankelijk zijn, maar soms ook tot de "doden en doven". Dat wil zeggen hen die geestelijk blind zijn of in het materialisme leven.
Mozart struikelde bijna over de muziek als hij wakker werd zoveel had hij gehoord in dromen.

William James, (een nuchtere filosoof, eminent psycholoog, hoogleraar en professor) die zelf experimenteerde met lachgas schreef over parallelwerelden en velden van procreatie. Hij had contact met een sjamaan die kunstzinnig begaafd was en schilderijen maakte van wat hij in trances zag. Daarbij kwam een magische wereld tevoorschijn met alle mythische elementen die je maar bedenken kunt. Zoals de regenboogslang. In die vreemde sferen kreeg hij dan inzichten dis hij in de realiteit moest aanwenden of leerde er zelf van.

Waarom zou de kennis die men heeft opgedaan in het leven niet worden benut in het hiernamaals?
Hoewel alle "geleende kennis" je wordt afgenomen. Alleen dat wat je werkelijk was blijft over.
Als er al zoiets als een hogere macht bestaat heeft die vast wel nagedacht over een zingeving.
Het materialistisch gefundeerde beeld van het zichtbare, meetbare en tastbare, of het filosofische geneuzel zijn ten ene male onvoldoende om alles te omvatten of verklaren.

Ik denk dus dat de andere wereld steeds ijler wordt en steeds ongrijpbaarder en toch doordringen ze elkaar voortdurend.
Of om het maar weer eens braaf bijbels te stellen, het koninkrijk is onder ons, maar we zien het niet.