"Kies een God en eer het omwille het jongetje"

[quote]Ik ben in een afgesloten ruimte, een ballenbak in een kamer, met een paar kinderen. Door het raam en een glazen deur kijk ik uit op de hal van het gebouw. Plotseling zie ik een kleine jongen over de hal rennen. Hij rent iets achterna en springt van het gebouw af. Er hangen vangnetten, maar hij glipt er net tussendoor. Ik werp een blik over de balustrade en ren vervolgens als een gek de trappen af, naar beneden, en ik vraag mij af of hij de sprong overleeft heeft. Natuurlijk hoop ik van wel, maar mijn hoop vervliegt als ik zie dat het lichaam als is opgeruimd door de lijkschouwers.
Een grote Indiase familie staat verdrietig toe te kijken, maar ik weet dat zij geen familie zijn van het jongetje, maar toevallige voorbijgangers. Een collega van stage (overigens getint) staat naast mij, laat haar hand langs de familie glijden en vertelt mij dat ik nu een God moet eren omwille het jongetje.[/quote]

Een ballenbak is wel een uitdrukking van een zootje. (Wat een ballenbak)
Ballen kan ook verband houden met studenten. (Hij is een bal)
Verder natuurlijk iets mannelijks.
Of, "snap er de ballen niet van".
"Kan mij geen bal schelen" enz.

De gang is een beperking, immers een smalle weg tussen twee muren.
Het kind vliegt naar buiten en valt of springt omlaag.
Misschien zoekt het de vrijheid of wil suïcide plegen?
Maar er is een vangnet waar hij helaas doorheen valt.
Een vangnet kan sociaal zijn of hulpverlening. In engere zin een werkelijk vangnet dus een val of onvrijheid.
Het laat zich niet vangen of glipt door de mazen van het net.
Je ziet het kind (in je) niet meer, het lijkt door de uitvaart meegenomen te zijn.
Maar is dat wel zo, of meen jij dat? Is je innerlijke kind werkelijk begraven?
Waarmee voed jij het kind? Met liefde, of met junkfood en snoepjes als substituut voor aandacht en liefde?
Het profane/ materialistische versus het geestelijke/ spirituele.

De Indiase familie staat voor het zieleland en inderdaad een spirituele ontwikkeling.
India ligt aan de andere kant van de wereld en is dus een tegenhanger van het ego en het bewustzijn.

Het kind is natuurlijk niet werkelijk dood, alleen, jij hebt het weggejaagd.

Als je het kind als goddelijke vonk kunt zien moet je god inderdaad eren.
Dus het heilige zien dat er in het leven is.

Kies een god betekent dat er meerdere opties zijn.
Maar het kan ook een valse zijn. Een die je aanzet tot zelfdestructief gedrag.
Om een parabel aan te halen, waarin Jezus door de duivel werd verleid om van een dak te springen. (Hoogmoed)
Hij deed dat niet, want dat zou een verzoeking zijn en hij wees het dus af.

Zo kan een spirituele ontwikkeling die niet geleid wordt ontaarden in hybris.
Daarbij zou je kunnen menen te vliegen. Maar dan val je wel omlaag en het vangnet is niet goed genoeg.

Tot pulp vallen is anders wel een manier om een andere samenstelling te krijgen.
De uitdrukking "hij kan doodvallen" is onverschilligheid.

Het kind heeft geen speelkameraadjes en is wellicht wanhopig?
Beneden staat een familie die verder kijkt dan aardse be-vliegingen.



1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.