kamers

Hierbij mijn droom;

ik was in een ruimte met mijn vriend en een vriendin. Ik was nat en had een schone, droge handdoek omgeslagen. Ineens zat ik in een achtbaan en daarna was ik weer in de kamer. De kamer bleek helemaal wit te zijn, en dit keer was ik alleen. Ik was drijfnat en naakt (dat naakte was niet erg, het feit dat ik zo nat was was erg irritant) en vond een natte handdoek die ik om mij heen sloeg. Ik ging op zoek naar mijn gezelschap en ik kwam in verschillende prachtige ruimtes, ik vond alles even mooi, helemaal mijn smaak. In één ruimte was een klein optreden van iemand met een mooie stem, een andere ruimte was een soort kerk (ik ben niet religieus), die was prachtig ook. Er waren veel mensen maar ik zag geen bekenden. Ik wilde graag langer in die ruimtes blijven maar ik moest eerst mijn vrienden vinden want ik wilde niet alleen zijn. Toen werd ik 'wakker' in de witte ruimte weer (maar ik droomde dus nog) en ik voelde me verschrikkelijk, heel wazig en naar. Er hing een spiegel en daar keek ik in en ik zag mijn eigen gezicht maar ik herkende het niet helemaal, het voelde raar aan. Mijn gezicht was heel 'puur' en naakt, er zat geen smetje op, en ik herkende het dus wel als mijn eigen gezicht maar niet 100%. Ik was nog steeds drijfnat en voelde me heel naar. Toen werd ik gelukkig echt wakker.

Ik zit nu al de hele dag met een raar gevoel en probeer dit te analyseren maar ik kom er niet uit. Misschien dat iemand met wat meer afstand hier chocola van kan maken? Ik hoor het graag! Ik ben overigens momenteel erg veel met mezelf bezig (persoonlijke ontwikkeling, grenzen ontdekken, trauma's verwerken mbv therapie) dus hier zal het ongetwijfeld mee te maken hebben. Ik heb ook ontzettend veel van dit soort dromen, dromen waarvan ik zeker weet dat er een symbolische betekenis inzit die mij verder kunnen helpen. Ik zal hier dus nog vaker zijn!

Het natte kan door angsten komen en het kontakt met emoties en onbewuste.
Ik denk aan de indiaanse zweethut, of een sauna (idem)
Angsten roepen zweten op.
Misschien was je aan het reinigen?
Eerst een droge schone handdoek daarna een natte Jakkie dat is niet lekker zo'n koude klets om je heen.
Alsof je bij wijze van spreken een drenkeling bent.

De witte ruimte lijkt steriel. Heeft wellicht iets van zuivering, maar het kan ook levenloos zijn of zonder gevoel en kleur.
Het zijn vertrekken die in het grote gebouw van het Zelf te vinden zijn als even vele verborgen mogelijkheden en gedaantes.
Misschien zag je je gezicht gezuiverd. Ik denk weer aan het Portret van Oscar Wilde. Maar bij hem is het portret de verkeerde kant opgegaan.
Bij jou heeft een zelfconfrontatie tot een puurder beeld gevoerd.
De spiegel is een zelfbespiegeling. Dat kan een vals beeld zijn want het hangt ervan af hoe het ego is ingesteld.
Dromen compenseren dus dat beeld zal niet gelijk kunnen zijn aan wie je werkelijk bent.
Dat er een interactie plaatsvindt is echter zeker het geval. Dus het beeld verandert naar gelang jij je anders opstelt.
Wie zich ijdel voor de spiegel stelt ziet zichzelf mooier dan de realiteit.
Maar iemand met een minderwaardigheidsgevoel zal dat met een andere kijk zien.
Zo kan het voor de een goed zijn een beter zelfbeeld te zien, terwijl het voor de ander juist voeding zou geven aan de toch al overtrokken ijdelheid of naricsme. Narcisme is zich verdrinken in zijn spiegelbeeld.
(kun je nog anders zien, namelijk gefascineerd raken door het onbewuste en zich daaruit niet meer kunnen bevrijden.
Dat is namelijk precies wat het onbewuste doet.)

De spiegel is de grens tussen bewust en onbewust, een delicate demarcatielijn.



1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.