Hallo,
De droom zegt dat je jouw vrouwelijke kant liet doodgaan (en waarschijnlijk is dat een patroon dat in jouw familie al een tijdje voorkomt, want daarop wijzen grootouders vaak in dromen). Je cremeert haar, terwijl ze duidelijk helemaal niet dood is. Ze zit rechtovereind. En dus gaat ze spoken. Ze komt vanachter een rood gordijn vandaan en zwaait met een witte zakdoek: het symbool van overgave. Daar staat ze dus voor: overgave. Die kwaliteit wil zich aan jou openbaren. Er zit nog een rood gordijn voor: een beschermlaag die pijn maskeert. Je hebt een duidelijke reden gehad om je gevoel uit te schakelen, om je niet meer aan het leven over te geven.
Je probeert je met allerlei 'mannelijke' attributen tegen die vrouwelijkheid in jou te beschermen. Een ijzeren deur - kracht - maar daarachter vind je zo maar allerlei gereedschap. In jouw mannelijke reactie (ratio, agressie) op het bedreigende dat nu nog uitgaat van je vrouwelijke zit dus ook een belangrijk hulpmiddel. Je bezit het doorzettingsvermogen om die oude pijn aan te gaan, waartegen je allerlei rationele strategieën hebt ontwikkeld. Je zet duidelijke symbolen van mannelijkheid in tegen de kou die je nu gevangen houdt. Als je jezelf bevrijdt, blijk je in het water van de haven te landen: door contact te maken met je gevoel kom je thuis. Logisch dat je zo'n prachtige boodschap hebt onthouden!
