Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Ik had afgelopen nacht een vreemde en enge droom. En zelfs met het uitspitten van de droomsymbolen die erin voor kwamen weet ik er nog geen betekenis uit te halen. Ik hoop dat er iemand is die mij daarbij kan helpen.
Droom:
Het was overdag en de zon scheen. Ik liep samen met mijn partner en onze kinderen een heuvel over. Achter deze heuvel lag een meer en een camping met vakantiehuisjes. Gelijk voelde ik al dat er iets niet klopte, iets slechts was duidelijk voelbaar ondanks de vriendelijke zonneschijn.
Er liep een soort transportband naar het meer toe. Mijn partner mompelde dat dat voor liefdeskoppeltjes was. Vroeger werden daar liefdeskoppels geslacht/geamputeerd en via de transportband afgevoerd naar het meer.
Er liep ook een pad naar het meer. Maar deze was voor mij onbereikbaar want er zaten hekken met prikkeldraad aan weerszijden van het pad. Hier liepen ook liefdestelletjes door.
Ik wilde niet meer naar het vakantiehuisje vanwege de sinistere sfeer en het onheilspellende gevoel maar mijn partner liep al door met de kinderen.
De speeltuin bijhorend bij het vakantiepark had een soort bunker overschilderd in allerlei kleuren. Toen ik naar de donkere ingang keek werd ik weer overweldigd met angst. Ik holde mijn partner en kinderen achterna en liep een van de huisjes in. De kinderen vonden het ook niet leuk en zaten stilletjes op een stapelbed. Ik nam ze mee naar boven en gooide alle ramen (waar plakfolie opzat) open om zonneschijn binnen te krijgen.
Mijn schoonmoeder was er ook en zij maakte heel veel eten wat ze allemaal schuin op de tuintafel achter het vakantiehuisje zette. Zij vond dat ik mij aanstelde en negeerde mij. De spanning was enorm. (doorgaans mag ze me ook niet zo). Mijn partner zei niets en at alleen maar.
De tuin was overigens heel erg klein afgebakend met een schutting waardoor er geen uitzicht was.
Ik ben benieuwd of iemand weet waarom ik dit gedroomd heb en waarom deze mij zo helder bij blijft.
Groetjes
Vicky,
Kan het zijn dat jouw partner in het leven, jouw ergens wilt doen overhalen, bevind hij zich in een nieuwe situatie ? Of gebeurt er iets in je leven rond iets bestaands waardoor jouw vertouwen er helemaal bij weg valt?
Groeten Jan
Hoi Jan,
Allereerst wil ik je bedanken voor je snelle reactie.
Er gebeurd momenteel wel veel op liefdesgebied. Ik en mijn partner hebben nu 12 jaar een relatie en ik merk dat ik wat tekort kom.
Op gevoelsvlak en emotioneel gebied bedoel ik dan.
Mijn partner vindt het vervelend voor mij en verder praat hij er niet over. Hij is sowieso erg gesloten en negeert liever problemen.
Ik voel me daardoor wel eenzaam.
Mijn definitie van liefde komt niet overeen met die van hem.
Verder heb ik het gevoel dat ik de vreemde eend in de bijt ben. Ik ben immers degene die het anders wil.
Mijn partner benadrukt dat gevoel door gewoon door te gaan en alles bij mij te laten liggen. Nouja dat is ook misschien wel logisch, ik ben degene die er problemen mee heeft.
Kortom in mijn dagelijks leven is er een hoop verwarring, eenzaamheid en onzekerheid.
Nu ik dit zo neerzet, verklaart het inderdaad wel het een en ander. Ik begrijp alleen de sinistere sfeer niet zo goed.
Groetjes
Vicky,
Je kan zo;n droom natuurlijk op alle mogelijke manieren benaderen en verklaren, dat is vaak ook het interresante want dat werpt weer nieuw licht over de situtatie.
Om op dat sinistere terug te komen. Alles draait om liefde, in dit geval het ontbreken ervan, en dat ontkleurt jouw droomland schap , het word kil en eng. Want waar leid dit heen?
.
Wamt jij ziet is dat systematisch , aan de lopende band , je gevoel afgwezen word door het gedrag van je man, afgesneden als in amputeren. Al die ledematen , afgwezen gevoel word in dat meer gedumpt.
Wat gebeurt er in dat meer? Wat ligt er onder de oppervlakte waardoor hij zo doet? Wat is de diepte van dat meer? Jij mag er niet bijkomen van hem , hij heeft prikkeldraad omheen gespannen.
Vraag me trouwens af hoe dat meer er uit zag. Was het stil water? Of golvend , woest ? Naar mijn gevoel was het een heel spookachtig kil meer, stille wateren met diepe gronden krijg ik er bij te zien.
De bunker staat voor gepanserde gevoelens, de vele kleuren over elkaar heen geeft aan dat er veel pogingen zijn gedaan om de boel nog wat op te leuken
Die kinderen in stapel bedden staan voor opgestapeld gevoelens die je tot rust wilt krijgen. Ga maar slapen. Maar die kinderen van jouw die willen helemaal niet slapen, die zijn doodsbang voor wat er allemaal gebeurt.
Jouw schoonmoeder staat naar mijn inziens voor een aspect van hem dat zegt, stel je niet zo aan. Het thema is ontkenning.
Het vele eten maken dat zij doed en dat schuin neerzetten baart mij zorgen.
Mischien zit ik helemaal mis maar hoe is hij opgevoed door zijn moeder? Met liefde of liefdeloosheid? Kun je daar een oorzaak vinden voor zijn huidige gedrag? Ik heb het gevoel dat de oorzaak en oplossing daar te vinden zijn.
Bij het eten schuin weg zetten krijg ik het gevoel dat ze niet helemaal te vertouwen is. Schuin wegzetten,schuin tegenover iemand zitten, schuin aankijken , etc , etc. Geeft mij het gevoel dat er heel wat te verbergen valt.
De kleine tuin geeft aan dat jouw wereldje erg klein aan het worden is. Tijd om die muren af te breken!
In de zonneschijn zit wel een positive ontwikkeling , jij kan, jij bent in staat om er op een bepaald niveau wel boven uit stijgen. Wellicht om te onderzoeken wat er mis is met zijn gedrag , waarom doed hij zo. DIt is niet zijn natuurlijke staat , dit is hem aangeleerd, of zeg maar overkomen door de jaren. Nogmaals ik kan het mis hebben maar ik zou bij het gedrag van zijn moeder beginnen, die verschijnt immer prominent in jouw droom. Ik denkt dat zijn opvoeding heel erg bepalend is geweest maar, dat is mijn gevoel er bij.
Een 2e ingeving die, ik nu pas zie, is dat hij vertelde dat vroeger hier geslacht werd, kan het zo zijn dat hij in het verleden heel hart op zijn hart gestapt is door een dame?
Heel veel sterkte
Groeten Jan
Hoi Jan,
Ik heb even moeten slikken bij je reactie. Apart dat een vreemde aan de hand van de uiteenzetting van mijn droom zoveel uit mijn persoonlijk leven kan halen. Het blijft een intrigerend fenomeen, dat dromen.
Het klopt dat zijn moeder en hij een, in mijn ogen, scheve verhouding hebben. Mijn partner is achter is achter in de dertig maar is 'bang' voor zijn moeder.
Zijn moeder is erg dominant en heeft erg moeite met positieve emoties tonen. Ze maakt het zo, door eerdere situaties die ik verder niet toe wil lichten uit angst voor herkenning, dat ik haar niet vertrouw.
Helaas heeft mijn partner dat geslotene en emotioneel onbereikbare ook geïntegreerd in zijn persoonlijkheid.
Het gekke is dat ik, mij naast hun, de vreemde eend in de bijt voel. Ik twijfel aan mijzelf zodra ik merk dat ik op een andere 'frequentiehoogte' functioneer dan hen. Mijn partner staat altijd achter zijn moeder hoewel hij daarbij weinig woorden gebruikt, het is meer zijn houding.
Het klopt dat ik de dingen probeer op te leuken (droom: bunker in speelplaats met kleurtjes) ofwel; de goede vrede bewaren is een bezigheid waar ik het nogal druk mee heb. Ook al voel ik dat dat het probleem niet oplost. Onderhuids voel ik bijna dagelijks dat er iets niet klopt.
Gelukkig zie ik wel steeds vaker in dat ik ook recht heb op geluk. (zonneschijn) En ik ben daar ook naar op zoek (ramen open doen).
Het meer was spiegelglad maar heel donker en diep. Ik zag niet wat er onder het wateroppervlak lag.
Wat betreft amputatie; mijn mond wordt vaak afgesnoerd met zinnen zoals; 'jij verwacht teveel, jij bent te levendig'. En verder wordt het vooral genegeerd.
Mijn wereld is inderdaad erg klein, alles draait om mijn relatie.
Ik wil je alweer bedanken voor je reactie..
Ik zou nog wel meer kunnen zeggen hierop, maar uit angst voor herkenning doe ik dat maar niet.
Dank!
Groetjes
Heftige situatie Vicky,
Ook ik het te maken gehad met een zeer dominante vader , werd gekleineert en ja, ook ik was bang.
Ik weet dat het heel diep kan zitten. Ik hoop dat jouw man ergens inziet dat er iets mis is met zijn gedrag. Ik heb misschien wel het "geluk" gehad dat mijn lichaam het niet meer trok en zoveel klachten ging vertonen dat ik echt niet meer functioneerde . Mijn lichaam gaf mij de boodschap om mij wakker te schudden om aan een grote "schoonmaak" te beginnen.
Ik ben nu dan ook al een jaar of 6 bezig waarvan de laatste 3 jaar zeer actief en met begeleiding. Want er zelf uitkomen is verdomt moeilijk, dat lukte me niet.
Maar niet iedereen is gelijk , misschien zit het wel heel diep bij hem in zijn karakter en is hij er lichamelijk ongevoelig voor waardoor hij niet de signalen krijgt om verder te kijken .Bij mij begon alles vast te zitten en pijn te doen, ik functioneerde niet meer dus ik moest wel mijn verleden gaan oplossen.
Wat ik probeer te zeggen is , en misschien weet je dit allang maar, als hij ergens klachten heeft(fysiek,stress,hoofdpijn of dergelijk) , kijk dan of je dat als springplank naar zijn jeugd en opvoeding kan linken. Dan heb je ergens een opening in zijn prikkeldraad gevonden.
Groeten