Het is wat summier om iets over te zeggen.
Je hebt het nog niet verwerkt (als dat ooit geheel kan?)
Het moederbeeld achtervolgt je nog.
Kijk, dromen geven vaak andere omstandigheden en details aan, die iets zeggen over de stadia waar je doorheen gaat.
Het is riskant om te menen, dat het steeds dezelfde dromen zijn, want dat is onmogelijk.
Als je generaliseert, zit er ook geen ontwikkeling in.
Het is heel belangrijk dat je inziet dat, dat negatieve moederbeeld voor een deel in jou zit.
Het is heel moeilijk om zulke eigenschappen in jezelf te herkennen en te accepteren.
Vooral omdat er veel woede, verdriet. tranen en onmacht door ontstaan.
Maar het is bemoedigend als je inziet dat je daarmee nog je moeder niet bent.
Iedereen is volstrekt uniek, punt. Waarmee ik maar wil aangeven, dat er onderscheid moet ontstaan, zodat je jezelf losweekt uit vooroordelen en veronderstellingen, zelf-karikaturen of projecties.
Zolang je dat beeld afwijst, zal het je dus blijven achtervolgen.
Je zou een dialoog op gang kunnen brengen door b.v. een brief te schrijven, maar die niet te posten.
De energie die in een dergelijk complex is opgesloten kun je omzetten in iets creatiefs.
Door ermee bezig te zijn put je het complex uit en neemt de energie die erin opgesloten is af.
Die energie zal jou uiteindelijk ten goede komen. Want wat uit het onbewuste wordt bevrijd, verrijkt het bewustzijn.
"Want al wat verborgen is, zal aan het licht worden gebracht".
1 keer bewerkt. De laatste keer was 8 jaar geleden door Sheherazade.
