Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
hoi allemaal
ik heb een vraagje, ik heb afgelopen nacht zo'n nare en angstige droom gehad.
Naar mijn idee was het in mijn beginfase van mijn slaap..
Rond half 1 viel ik in slaap, en rond half 2 schrok ik wakker.
in mijn droom zat ik in de eetkamer, en hoorde mijn dochtertje vanuit de woonkamer..
toen ik van de tafel omhoog stond en richting de keuken liep, kon ik mijn dochterje zien zitten op de bank.
ik liep verder richting de woonkamer, tot ik in 1 keer wat naast haar gezicht zag.
Het zag er niet menselijk uit meer iets van een duivel achtig iets.
Die heel gemeen naar mij begon te lachen, meer in een vorm van zij is van mij.
ik riep mijn dochtertje maar zij reageerde totaal niet, en de duivel bleef maar lachen.
en zijn vorm van gezicht kwam steeds dichterbij, toen schrok ik in paniek wakker.
heb er nu nog steeds een heel raar gevoel over, wat kan dit betekenen of zijn?
groetjes mamavanjaniek
|
Beheerder |
Het kan een demonisch projectie zijn zoals kan voorkomen als je de duivel in haar meent te herkennen.
Maar het kind is ook een beeld van de ziel.
Nu is het kwade nooit te scheiden van het goede en leeft in elk mens een aantal duiveltjes.
Het is dan de vraag aan wie je het oor neigt?
Wint het kind of wint hij? Dus de boosaardigheid in jezelf versus de liefde.
heel erg bedankt voor je reactie
dus het komt erop neer, zoals ik het begrijp, hoe ik op mijn dochtertje ga reageren?
het klopt dat het laatste tijd erg moeilijk is, mijn dochtertje heeft buien om maar zo te zeggen
en dan geen normale driftige buien, maar soms echt net of er een duivel in haar zit.
slapen doet ze ook heel moeilijk tot haast niet.
uiteraard hebben we hier al hulp voor, ook voor mijn dochtertje zelf.
maar schrok echt enorm van deze droom.
en soms na heel veel nachten geen slaap te hebben gehad, kan ik inderdaad weleens boos uitvallen.
dus in principe zou ik alles moeten omzetten naar liefde toe?
of begrijp ik u nu verkeerd.
groetjes mamavanjaniek
|
Beheerder |
Het gevaar is dat je zelf door je duivels wordt geleefd.
Als een kind problemen geeft kijk je eerst naar de ouders.
Natuurlijk bestaan er gedragsstoornissen, maar de sfeer waarin het kind leeft, bepaalt in hoge mate hoe het zich gedraagt.
Kinderen weerspiegelen dus het gedrag van de ouders.
Wie zich niet bewust is van zijn houding moet vooral op de kinderen letten.
Eens zag ik een vrouw aan de kassa die haar zoontje op luide toon verwijten maakte en onophoudelijk commandeerde.
Het kind wilde niet luisteren en liep naar buiten, met als gevolg dat de moeder in een tirade ontstak.
Ik dacht bij mijzelf, ik zou dat ook doen, want met zo'n moeder in je kielzog....
Daar loop je letterlijk bij weg. Buiten speelde het ventje heel gewoon en geanimeerd met andere kinderen.
Niets is voor een kind zo vervelend als aan een kassa staan, want een minuut is voor een kind een eeuwigheid.
En dat met zo'n opgefokte, rood aanlopende Feldwebel naast je.
Kinderen zullen zich gaan vrijmaken van ouderlijke invloeden en dat is ook heel gezond, mits gedoseerd. (separatiefase)
Teveel controle kan dan ook op rebellie gaan stuiten of boosheid en wrevel en onuitgesproken verwijten (passieve agressie).
Belangrijk is ook op voeding te letten, omdat een aantal gedragsstoornissen te koppelen is aan "toevoegingen". (aspartaam b.v.)
Het is verrassend hoe sommige kinderen door consumptie van een bepaalde stof veranderen van gedrag.
Omdat kinderen vaak in het gareel moeten lopen zal er een explosie van activiteit ontstaan als ze even vrij zijn, zoals op de speelplaats. Tekent dus de onnatuurlijke opvoeding van ons systeem. Een kind moet kunnen worden wat het ten diepste is, niet wat wij ervan willen maken. Kinderen kunnen in verschillende omstandigheden totaal anders zijn.
Verder is het belangrijk niet teveel prikkels te veroorzaken of te introduceren.
Kinderen nemen enorm veel op, maar de chaos aan indrukken die hen tegenwoordig bestormt kan gemakkelijk ADHD veroorzaken.
Dus als bijvoorbeeld een rustiger kamer met niet teveel media-verslaving.
Neem als voorbeeld een hond. Als de eigenaar vaak luid of opgewonden reageert zal de hond menen dat hij blaft en dat overnemen.
Het gedrag van een hond zegt dus veel over zijn baas.
Een liefvolle aandachtige en niet dominerende houding kan een radicale verandering opleveren al hebben ze natuurlijk wel een stukje leiding nodig als voorbeeld. Als er geen dialoog mogelijk is is de relatie al ernstig verstoord. Communicatie is dus heel belangrijk.
Daar hoort vooral zelf leren luisteren bij. Geen eenrichtingsverkeer.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.