Wederom heb ik een droom over mijn zoon gehad. Ik droomde dat hij in ondiep water aan het spelen was. Het was een kleine vijver in een binnenruimte. Het water was in het midden, op het diepste punt misschien 40 cm. diep. Het water zat helemaal vol vissen. Veel te grote vissen voor het ondiepe water. Veel van hem zwommen op het oppervlak. Een oranje vis begon mijn zoon in zijn gezicht te happen. Ik haalde de vis bij hem weg. Er kwam iemand naast me staan die tegen me praatte en me afleidde. Soms keek ik vanuit mijn ooghoeken naar mijn zoon en ik zag dat hij fijn aan het spelen was. Maar na een onbewaakt ogenblik keek ik en zag ik hem niet. In het kleine vijvertje lag een enorme rog. Vanonder de rog zag ik het handje van zijn zoon, bewegingsloos onder water liggen. Ik greep het handje en sleurde mijn zoon onder de rog vandaan. Ik legde mijn zoon op een stenen tafel en gaf hem reanimatie en zoog het water uit zijn longen. Hij leefde nog en kwam bij bewustzijn.
Ik schrok paniekerig wakker.
De droom deed me denken aan een filmpje dat ik vaak voor mijn zoon aanzet op YouTube, van een aquarium. De vissen in de droom zagen er hetzelfde uit. Mijn zoon is vijf jaar en kijkt zijn hele leven al dezelfde flimpjes, hij is nonverbaal autist en kijkt graag elke dag hetzelfde, dus ik heb die vissen ook al duizenden keren gezien.
