Grafsteen als meubelstuk

Als je niet in orde bent kun je gemakkelijker in zulke vreemde dromen komen.
Je zegt moe en uitgeput te zijn dat neemt ook je geestelijke weerstand weg waardoor de muurtjes die normaal vreemde indrukken buiten houden minder goed werken.
Het zware gevoel is niet alleen het leven en het vermoeide lichaam maar ook een stapje naar een uittreding. Daarbij kun je subjectieve levitaties ervaren of wegzinken enz. De controle over je lichaam verliezen (paralyse). Je bent aan het opruimen en herschikken, maar dat is je psychische huis en gesteldheid.
De grafzerk is opvallend met een tikkende klok die het leven weg tikt. Iedereen eindigt per slot bij die zerk. Het is het beeld van vanitas waar in de kunst en symboliek vaak een kaars op brandt en alle ijdelheden van het leven illusies zijn gebleken van tijdelijke aard.
Door je depressie die in feite een doodsdrift is kun je zulke beelden ontwikkelen. De kist is immers een permanente rustplaats. De rust die je wel zoekt maar niet op die manier hoop ik, want je draagt nieuw leven in je. Hormonaal is er veel aan de hand en het is zeker niet vreemd als een vrouw dan een prenatale depressie ondergaat. Immers het leven zal ingrijpend veranderen en je moet ook verantwoordingen op je nemen voor een kind. Dat bind je dan weer sterker aan het leven. Je kunt niet rustig in die kist gaan liggen. Slaap op zich in Morpheus armen is een kleine dood. Symbolisch wordt de slaap vaak als dood voorgesteld. We weten immers niet waarheen we dan gaan en of we wel ooit terug zullen keren. Tijdens depressies wordt gehoopt nooit meer te ontwaken.
We hebben het ook over "inslapen" bij het sterfproces.

Denk dat de afstandbediening het commando voor het lichaam moet geven maar dat werkt niet tijdens de slaapparalyse. Het bed is een beeld van de separatie van geest en lichaam waar het een het ander niet kan bedienen. Het bed dus als dubbel van het lichaam. Tijdens een subjectief beleefde uittreding kun je inderdaad het dubbele gevoel ervaren of je uit twee afzonderlijke delen bestaan een echt en een schijnlichaam. Het lijkt dan ook of je ergens op of tegenaan ligt als een vreemd object dat toch jezelf is. Of het "bed" is de drager/lichaam waarin je terugkeert en de controle herneemt.

Horror films roepen angsten en bizarre fantasieën op die je zeker niet moet bekijken als je depri bent. Het is heel ongezond om de brakke ziekmakende demonische rotzooi van de filmindustrie in je op te nemen. Aangezien het product iets zegt over de makers moeten die zelf wel een verdorven geest hebben om zulke psychopathische rommel te produceren. Het is een veel te weinig bekend feit dat de media een zeer grote invloed hebben op de mensheid. Geweld inspireert tot geweld en het is niet gezond om dat alleen maar als bliksemafleider te promoten. Het is een vorm van geestelijke hygiëne als je zulke films niet meer bekijkt. (ook geen boeken lezen). Persoonlijk vind ik het echt bagger. Maar ze doen het met opzet om mensen een laag eelt op hun ziel aan te kweken en zonder moreel of shock effect de meest vreselijke dingen aan te richten in de realiteit. We kijken dan ook niet meer op als er weer een oorlog uitbreekt. Zolang we maar te eten hebben en kunnen kopen. Bizar is dat. Beetje dat aquarium denken, het glazen bakje waarin we leven.

Richt je op het komende kind dat je moet verwelkomen in de wereld en vul je geest met mooie dingen, er is al ellende genoeg waaraan we niets kunnen veranderen. Je kunt alleen op kleine schaal een mooi plekje creëren, als iedereen dat kon, zou de wereld er een stuk beter op worden, maar mensen zijn nu eenmaal egoïsten en veel misstanden worden kunstmatig in stand gehouden.

Het in je dragen van nieuw leven confronteert je tegelijk met de dood want die zijn altijd verbonden. De oude vrouw die je oma is staat aan de rand.
Dat sluit mooi aan bij de 3 fasen van de vrouw als Maangodin. Is in de kunst vaak uitgebeeld.
De jonge vrouw, de volwassen vrouw, de oude vrouw. Het kind is het product van de zwarte of donkere fase van de onzichtbare Maan.
Kun je vergelijken met het nieuwe licht of de belofte enz. (Baarmoeder/ grot/ duisternis/ inkeer, "depressie") enz.