Op een top van een berg, zit ik daar met heel veel mensen lijkt wel einde der aarde en ook mijn kinderen zitten daarbij.
De wanden van de berg zijn glad en stijl en geen mens kan er op of af wij voor zien ons wat de berg top ons bied.
Dan midden in een donkere nacht kom ik bij een rotswand en zie dat die anders is dan alle andere rotswanden ik begin samen met mijn kinderen en wat vrienden de stenen 1 voor 1 weg te legen, waarom weten wij niet maar i gacdoor.. voel dat het moet.. dan openbaard zich een altaar en we gaan verder, diep in de rotsen vind ik uit hout gesneden dieren ontzetten mooi en nog punt gaaf aangezien ze er al jaren liggen.
Er komen 4 houten paarden tevoorschijn instentief zeg ik, tegen de andere leg ze op het altaar en graaf verder.
Dan vind ik een soort hengels en trek daar aan. Er klapt een uitziende rots uit, en geeft een achterkant van een houten kar aan. Ik stuur de vrienden en mijn oudste kinderen erop uit om eten te verzamelen en het in een oude laken te doen.
Ondertussen graaf ik verder en kom een houten leeuwebeeld tegen en geeft het aan mijn jongste dochter om ook op het altaar te gaan leggen.
Op dat moment vind ik nog een hengelsel, en trek eraan... dan ontvouwt zich een bak die met aan weerskanten een soort van bank aangeeft.
De kinderen komen terug, met een dicht geknoopte laken met voedsel.
Langzaam word het ochtend en ik zie de zon opkomen in haast graaf ik verder en vind nog een hengsel, ik trek eraan en er komen ijzeren kabels tevoorschijn.
Ik roep iedereen bij elkaar en zeg,.. kom! Gauw in de kar we vertrekken vol verbijstering gaan de kinderen en vrienden in de kar we kijken naar de altaar vol met houten dieren en zoeven zo weg van de berg... mensen die achterblijven roepen ons na?.. kom terug,