Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Ik had vannacht weer een vreemde droom. Die ik droomde alsof het echt gebeurden.
Toen ik wakker werd kon ik hem niet meteen herinneren. Maar na een tijdje wakker te zijn, komt ie zonder moeten tevoorschijn in mijn geheugen.
Ik was met mijn beste maatje, en zij wilde dat ik met haar mee op reis ging.
Ik wilde wel maar had argumenten het niet te kunnen. Welke kwamen in mijn droom niet naar voren.
Zij gaf mij een koffer set van 3 stuks. Koffers die ook gevuld waren met spullen. En ze zei weer, kom!! Laten we gaan.
Ik moest eerst die koffers openen. En zag als ik alles spullen zou uitladen en deze opnieuw erin zou doen in een koffer. Dat ik de rest van de koffers in elkaar kon plaatsen. Waardoor er maar een koffer over zou blijven om te tillen. Wederom lachte ze me toe. Big smile. Maar zei kom nou. Laat dat nou zitten. We gaan nu of nooit.
Ineens veranderde ruimte. Ik stond voor een loket. Al snel had ik door dat ik voor een loket stond van een festival. Ik stond ook meteen vooraan. En stond blijkbaar 2 tickets voor het feest te kopen. Mijn beste vriendin stond naast mij. Terwijl ik geld uit mijn zak wilde halen, wat los in mijn zak bleek te zitten. Vielen er steeds pilletjes uit mijn zakken. Het zat tussen het muntgeld. Waarmee ik wilde gaan betalen. Ik was bang dat iemand dit zou zien. Want ik gebruik dit niet eens. Maar blijkbaar zag niemand het. Zij keek er wel naar. Maar viel haar niet op ofzo. Toen ik eindelijk dan wel betaald had, was ze ineens uit het zicht.
Ineens stonden we weer op de dansvloer. Ik vroeg aan haar waarom we ineens op het feest waren. Wat er met de koffers is gebeurd. En waarom ze ineens weg was. Ze lachte alleen maar. En ze wist niet waar ik het overhad. Dit feest was afgesproken volgens haar. Want er kwam straks een vuurwerk spektakel dat wij wilde zien samen.
Als je op reis gaat in je droom, vertegenwoordigt het dat je op weg bent naar je levensdoel. De koffers zijn je bagage. Je surft liever met iemand mee, dan dat je alleen gaat. In de koffer kom je spullen tegen; de last die je meedraagt. Je bent hier bruikbare en onbruikbare zaken aan het ordenen. Het is niet verstandig om te zwaar te beladen te zijn als je die reis maakt.
Het festival is een soort attractie/kermis. Het zijn de indrukken en avonturen die je meemaakt in je leven. Het kan ook een tijdelijke uitvlucht zijn van de realiteit; even op adem komen. Voor de munten heb je hard gewerkt en daar pluk je nu de vruchten van, want je kunt het uitstapje betalen. Maar je hebt wel wat te verbergen. De pilletjes kan voor drugs staan. Een middel om een euforisch gevoel op te wekken.
Je uitleg kan ik op zicht wel wat mee. Het is echter, ik ben een tijd lang alleen maar aan het feesten geweest om te kunnen vluchten.
Nu ik juist mijn leven weer wel aan pak. (werk en opleiding) Zijn de vrienden die mij toen waarschuwden( Af toe drugs)niet te ver te gaan, zij feesten wel. Maar gebruikte nooit. NU gebruiken zij steeds meer. Gaan steeds meer feesten. En snappen mij niet. Ik ben toe aan rust. Als ik feest wil ik dat zonder drugs. En kies door druk opleiding werk liever voor activiteiten die energie opleveren.
Ik ruk me eigenlijk steeds meer uit het leven, wat men denkt mij te op te moeten leggen. En waarin een nee soms niet geaccepteerd word. Zij vinden mij depressief zelfs.Terwijl ik juist steeds meer naar mijzelf luister. En mij niet meer toch maar wel mee laat gaan!
Het wel verstandig om serieus doelen te hebben. Want je kan niet altijd bij je ouders blijven wonen. Op een gegeven moment moet je toch op eigen benen staan. Je eigen huisje en de rekeningen die daarbij horen. Drugs is een uitvlucht, maar kan heel verslavend worden. Ook al heeft je lichaam die stoffen niet nodig, geestelijk kun je ernaar verlangen. Bovendien zijn die feesten en pillen een dure hobby en laten je hersenen lui worden. Rust en regelmaat is veel gezonder en maakt je fitter. Wat goed dat je werk en een opleiding oppakt. Het is goed dat je naar jezelf luistert en niet naar je vrienden. Dat is al een hele stap naar de volwassenheid.
Ja, haha. Ik sta al vanaf me 17ste op eigen benen. Ik ben er dan ook al 37.
Ik gebruik getal 22. Het is een getal die ik nogal wat tegen ben gekomen in mijn leven. Dus begrijp je beredenering.
Door een auto ongeluk 10 jaar terug, in de financiele problemen gekomen. 10 jaar lang zowel letterlijk als figuurlijk weer op de been moeten komen. ( Been verbrijzeld gehad) Drugs maakte het voor mij soms mogelijk toch wel te stappen.
Echter begon ik steeds vaker te willen gaan stappen, niet om het stappen, maar om te willen gebruiken.
Ik praat dan over 2 tot 3 keer in het jaar.Ik heb er geen spijt van dat ik het gedaan heb. Ben wel blij dat ik inzag, dat ik dit niet om moest gaan draaien. En inmiddels ben ik lichamelijk weer in staat om ook zonder te kunnen.
Wat mij uiteindelijk meer energie blijf terug geven.
Ja, ha, dat was even een super gok over je leeftijd. Ook omdat je over je vrienden hebt die zoveel feesten, dacht ik dat je nog in de twintig was. Over het algemeen houden dertigers en veertigers zich bezig met hun gezin, vandaar dat misverstand.
No problem. Mogelijk ga ik als bijna 40 er nu pas mijn puberteit uit haha. Mijn vrienden ( zelfde leeftijden) niet!