Het lijkt een begrafenisstoet.
Maar de paarden vallen om en de koets is gestrand.
Dat wijst op uitputting.
Een steeg is een smal weggetje, te smal voor zo'n zes-span lijkt mij.
Het paard is een beeld van de driften, maar ook het lichaam.
De koets is een drager van het ego.
Maar wie zat er op de bok? Zeker een doordrijver die onverantwoordelijk heeft gereden en de paarden uitgeput.
Een op hol geslagen rit?
De afrekening volgt.
Dat smalle steegje wijst op gebrek aan levensruimte of perspektief.
De verhoudingen kloppen niet.
Je zou ook kunnen stellen dat, het onbewuste beperkingen oplegt aan wie te veel of te snel wil.
Er zijn grenzen.
