De ontmoeting met het kind in jezelf is heel mooi.
Je leeft op meerdere niveaus dus die stadia van bewustzijn en ontwikkeling lopen door elkaar heen.
Zo kun je volwassen zijn en tegelijk als een kind voelen in bepaalde situaties.
De speelplaats is iets waar je het verstand loslaat en het kind de ruimte geeft.
Vergeet niet dat het kind maar een symbool is en het geenszins een kind hoeft te zijn.
Niet zelden is het kind veel moediger en wijzer dan de volwassene.
Het archetype van het kind gaat immer gepaard met de oude wijze.
Het bestrijkt niet alleen het leven maar alle stadia van ontwikkeling.
In de ruimte zonder ramen heb je geen uitzicht, maar wil jij je achter de gordijnen verstoppen? (de geraniums)
Het kind staat open voor alle mogelijkheden, het is onbevangen.
Dan de vrouw die de toren beklimt als een Reponseltje is natuurlijk de anima.
De toren is een ivoren toren van waaruit zij als jonkvrouwe het leven beziet.
Maar het leven wil geleefd worden en het helpt niet op een torenkamertje aan het spinnewiel te gaan dromen (wiel=lot)
Je moet haar ook niet nalopen. Het is een vluchtig wezen vol streken.
De storm zal verandering teweeg brengen en wellicht oude zaken vernietigen.
Onweer is stress en spanning, woede.
Het zwembad is weer het onbewuste.
Maar je kunt niet bij het zwembad blijven luieren.
De storm zal je verjagen en voortstuwen.
De storm is ook de geest.