Grijze valkparkieten veranderen in één witte

Ik droomde vannacht het volgende:

Ik word wakker in een bed en kijk verdwaald de kamer rond. De kamer is tropisch ingericht en ik bedenk mij dat ik in Curaçao ben. Gek genoeg mis ik "thuis" helemaal niet!
Mijn deken valt over de rand van het bed en ik zie twee grijze valkparkieten op hun rug liggen: de moeder en het jong. De moeder is ernstig verzwakt en lijkt op haar sterfbed te liggen. Ik pak de beestjes op en loop naar het raam, waar een witte raamshutter voor zit. Er zit een witte valkparkiet aan de buitenzijde en ik blaas zachtjes op zijn rug, zodat het beestje wegvliegt en ik de twee vogels los kan laten.
Als ik het raam open dan zie ik tientallen kinderen in de sneeuw spelen. Een collega (vrouw) houdt toezicht op een krukje.

Ik ga in het nieuwe schooljaar de eerste maanden stage lopen op Curaçao. Ik denk dat de droom wil vertellen dat dit voor een nieuw begin zal staan.
De kleur grijs staat voor angst en depressie. De moeder is bijna dood. Dat doet mij eigenlijk denken aan mijn eigen moeder: die is depressief. Dan zal mijn innerlijke kind het jong voorstellen - immers is mijn innerlijke kind nogal beschadigd door het gedrag van mijn moeder. Ik wil de beestjes vrijheid geven: ik laat de situatie los. Aan de andere kant van het raam zit een witte vogel: er heeft een transformatie plaatsgevonden (ik denk de transformatie van de grijze vogels naar de witte, ik blaas het nieuw leven in?). Het beestje vliegt zijn vrijheid tegemoet.
De tientallen kinderen die in de sneeuw spelen staan voor hernieuwd contact met het innerlijke kind.

Je uitleg is heel goed Dagboekje.
Misschien geeft de witte vogel de geest aan?
Het huis ben je meest zelf.
Dus is er iets bijna als dood (onbewust).

Het loslaten van de vogels zou ook het loslaten van een probleem kunnen betekenen.

Sneeuw lijkt mij in die warme landen ongewoon dus het is eerder gebrek aan liefde en warmte.
Of een beeld van bevroren gevoelens en leven.
De uitbundige levendigheid van Curaçao zal daar wel iets aan veranderen.

Misschien blaas de vogel leven in, maar het kan ook "de geest geven" betekenen.
Adem is wind/pneuma of geest.
Een venster is een geestelijk kader maar ook een scheidingsbeeld tussen twee werelden.
Duidelijk is dat binnen doodsheid heerst maar buiten spelen kinderen. (nieuwe mogelijkheden en vrijheid)
Wel vreemd is dat de oppas op een kruk zit in plaats van mee te doen.
Een "kruk" is iemand die niet mee kan doen of niet op eigen benen staat.
De "kruk", of een manke is vaak een beeld van iemand die half in de andere wereld staat.

Dat is moeilijk en misschien is een DNA test een idee?
Als je ouders dat hebben verzwegen is er meestal wel een reden.
Dat kan ook de oorzaak zijn van een kille houding, je bent immers het product van een situatie of verhouding.
Hoewel je als kind daar natuurlijk niet debet aan kunt zijn, komt het vaak voor dat afkeer tegen de ex partner, of wie weet een totaal onbekende? tegen het kind gericht wordt.
Soms kun je het maar beter zeker weten om het los te kunnen laten.
Hoewel het frustrerend en pijnlijk kan zijn (verraden), is het ook een stukje vrijheid durven of kunnen kiezen.

Aan een dode vogel heb je niets.