Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Sorry voor mijn spam. Ik weet niet waarom ik het de laatste tijd heel vaak doe, maar het lijkt erop alsof mijn onderbewuste wil vertellen dat er belangrijke boodschappen in die dromen zitten die mij kunnen helpen in mijn transformatie/proces. Normaliter schrijf ik ze alleen op in mijn dagboek...
Op de bodem van de oceaan zit een vrouw vast aan de bodem op onzichtbare wijze. Er is een cirkel gekerfd in de groen-blauwe bodem. Een man met een drietand en een witte baard (vader van Ariël) loopt langs. Hij wordt vastgezet op de plek van de vrouw, maar hij tikt de vrouw weer aan en ze zit weer vast (een soort tikkertje).
Mensen staan vast in een spiraal, hand in hand, in een koepel (zwembad). Zij staan op het punt verdronken te worden omdat mijn oma te koppig is om toe te geven. Er is redding nabij van buitenaf, maar het duurt wel erg lang. Net op tijd, als het water stijgt, wordt het glas van buitenaf verbroken door middel van mijn gidsing. Iedereen is blij.
De bodem van de oceaan doet mij denken aan het diepe onderbewuste, de bodem ervan, zeg maar. De gekerfde cirkel staat voor een vicieuze cirkel, het steeds in rondjes lopen. Er zit een vrouw vastgeketend aan die bodem: waarschijnlijk ben ik dat, ik voel mij (nog) niet vrij. Er loopt een man langs met macht die er voor zorgt dat de vrouw heel even van haar vrijheid kan proeven (en ik denk dat dit een mannelijke persoon in mijn leven is), maar dat duurt niet voor lang: zij wordt weer teruggezet in die cirkel. Die mannelijke persoon heeft mij namelijk geholpen met een hele moeilijke periode in mijn leven, maar ik moet het nu echt zelf gaan doen.
Bij een spiraal denk ik aan het oneindige. De mensen staan voor verborgen aspecten van mijzelf en ze zijn allemaal met elkaar verbonden. Verborgen innerlijke krachten, wellicht? De koepel doet mij aan het spirituele denken. Maar ja, die innerlijke krachten staan op het punt te verdrinken – te verdwijnen in de put van emoties (verwijzing naar de bodem van de oceaan) – door het toedoen van mijn oma. In onze vrouwenlijn wordt er gecommuniceerd op basis van angst voor afwijzing en de relatie tussen mijn moeder en haar moeder (oma) is het verre van goed. Komt er op neer dat mijn moeder op haar moeder gaat lijken – ook zo koppig – ook al wilt ze dat niet horen. Net op tijd wordt het glas van buitenaf verbroken door middel van mijn gidsing: ik denk dat ik door de transformatie en mijn eigen processen (therapie e.d.) de negatieve lijn in onze vrouwenlijn aan het verbreken ben. Zo vind ik mijn innerlijke, verborgen krachten.
|
Beheerder |
[quote]Op de bodem van de oceaan zit een vrouw vast aan de bodem op onzichtbare wijze. Er is een cirkel gekerfd in de groen-blauwe bodem. Een man met een drietand en een witte baard (vader van Ariël) loopt langs. Hij wordt vastgezet op de plek van de vrouw, maar hij tikt de vrouw weer aan en ze zit weer vast (een soort tikkertje).
Mensen staan vast in een spiraal, hand in hand, in een koepel (zwembad). Zij staan op het punt verdronken te worden omdat mijn oma te koppig is om toe te geven. Er is redding nabij van buitenaf, maar het duurt wel erg lang. Net op tijd, als het water stijgt, wordt het glas van buitenaf verbroken door middel van mijn gidsing. Iedereen is blij. [/quote]
De vrouw op de bodem is heel bijzonder.
Zo in de oceaan vastgeklonken aan de bodem in een cirkel als Mandala.
Meditatieve kracht. De kracht in je Zelf. Een godin op de groenblauwe zeebodem.
De vrouw heeft altijd een sterke verbinding gehad met het water.
Het is zeker het onbewuste.
De man zou Poseidon kunnen zijn, hij is een zeegod.
Eigenlijk horen die twee bij elkaar in de cirkel van het geheel.
De cirkel heeft iets magisch.
Daarop de mensen in de koepel (ook een cirkel of halve bol?)
In een spiraal zitten is een vorm van gevangen zijn.
Spiralen keren in zichzelf terug.
Ze moeten blijkbaar ook het onbewuste is (het zwembad. De emoties komen dan vanzelf wel vrij)
De mensen kunnen delen van jezelf zijn.
Aangezien je in dromen niet kunt verdrinken is het niet zo'n probleem als je onder water bent.
Het is een soort doop of inwijdingsritueel.
De koepel doet mij wat denken aan een kapel.
Hand in hand een kring vormen van eenheid, saamhorigheid.
Vind het een mooie droom met veel inhoud.
2 keer bewerkt. De laatste keer was 6 jaar geleden door Sheherazade.
Dankjewel voor je bevestiging, Sheherazade!