Zeer pijnlijk voor je, mijn medeleven.
Na een overlijden komt het vaak voor dat men er nog over droomt.
Dat maakt deel uit van het rouwproces.
Doordat je eigen voorstellingen haar mogelijke aanwezigheid kan doorkruisen is het soms moeilijk onderscheid te maken.
Door de dood ontstaat altijd een vervreemdingseffekt. Ieder leeft immers in een andere realiteit.
Die verschillen zijn ook nodig want je moet verder met je leven hoeveel je ook om elkaar geeft.
Dat vergt tijd.
Misschien wijst zij je op een of andere manier een weg?
Tegelijk is zij een deel van je anima en die kan zich zeker als koningin voordoen.
Het klinkt bijna als een stukje arrogantie. Ofwel voel jij je de mindere?
Ze bekleedt als koningin een hoge plaats. Heb je haar in je leven op een voetstukje geplaatst?
Of kan zij nu werkelijk laten zien wie ze is?
Het is net als na een scheiding waarbij de ander plots een vreemde lijkt, waar je jaren mee hebt geleefd en nooit begrepen.
