Spiritualiteit

Ik wil mij meer in spiritualiteit verdiepen, maar er is zoveel te lezen dat ik door de bomen het bos niet zie. Ook zou ik graag een ketting met een edelsteen kopen als geheugensteuntje voor mijzelf, maar ik weet niet welke ik moet kiezen (zoveel soorten, zoveel betekenissen)... Ik zag dat ze bij De Tuinen van dat soort kettingen hadden, maar ik ben bang dat ik dan een impulsieve aankoop ga doen.

Heeft iemand tips voor boeken over spiritualiteit/edelstenen?

Spiritualiteit is meer een weg die je gaat, een opus, een queeste.
De eerste stap is het begin van de 1000 mijlen.
Als een steen je een goed gevoel geeft prima, maar veel waarde hecht ik niet aan kosmische energieën en allerlei fabels die ze daaromheen weven. Kristallen halen hoge frequenties, in hoeverre dat iets met je zou kunnen doen?
Een voorwerp kan wel opgeladen worden met psychische energie, dat heb ik wel vaker gedaan en dat werkte b.v. tegen chronische migraine.
Stenen hebben dus niet van zichzelf een lading.
Overigens hoeft dat dus niet speciaal een steen te zijn.
Het geloof in de kracht van een amulet is zo oud als de mensheid.
Zo bijvoorbeeld de parabel van de tand van Boeddha. (Of de botjes van heiligen).
Het was een tand van een hond, maar de vrouw had die tand zo zeer gekoesterd dat hij bijzonder werd.
Zo kan ook een kruisje gedragen door iemand die er een heel leven mee gebeden heeft een amulet worden.
Het is meer aan apport. ieder voorwerp heeft immers een lijntje met degenen die het in bezit had.

Boeken daar moet je mee oppassen. Het onderscheid van, wat is nuttig en wat is onzin, leer je na verloop van tijd wel inzien.
Maar, zoals Pascal al opmerkte in zijn Pensees, "er is geen boek zo slecht of er staat wel iets bevorderlijks in".
Het onderscheid van geesten, en daarmee bedoel ik geen paranormaal gezweef mee, vergt een kritische blik.
Of; onderzoekt alle dingen en behoudt de goede. Hoewel het onderzoek van de tegenstelling minstens zo belangrijk is, want niets is uitsluitend goed of slecht, alles is omkeerbaar. Vooral in het onbewuste en de geestelijke wereld, of de symboliek.
Wie alleen maar een roze wolkje zoekt ontbreekt het aan kritisch realistisch inzicht.

Verlichting bestaat uit het verkennen van de eigen duisternis.

Je zou ook de bibliothecaresse kunnen nalopen. (Lachen)
Vroeger was het een zakdoekje, tegenwoordig zijn het hun sleutels.

Nou het gevaar is dat je zweefvliegers zult ontmoeten.
Natuurlijk komen er ook serieuze mensen op af maar vaak is het meer een soort kermis.
Je moet een neus ontwikkelen voor wat zuiver is en dat valt niet mee, vooral niet als je wanhopig bent, dat ruiken zij dan weer goed.
Je kunt er wel literatuur vinden maar de planken in de bieb staan er tegenwoordig bol van met instant geluk en verlichting.
Veel spiritualiteit heeft helemaal niets te maken met geestelijke ontwikkeling maar met het zoeken van hogere sferen en dimensies.
Iedereen die eraan begint moet in de eerste plaats goed op twee benen staan anders ga je gegarandeerd mee zweven.
Wie de vele paranormale websites bezoekt leert op termijn vanzelf wel wat wel of niet klopt. Maar dan moet je ook wel over zelfreflectie beschikken. "Ken U zelve" stond er terecht boven de poort van Delphi.
Er is niets tegen om er eens te gaan kijken maar wees gewaarschuwd. Of hoed U voor valse profeten. (waarzeggers/ mediums enz)
Moet zeggen dat ik slechts zelden een inzicht kreeg aangereikt dat ooit klopte. Het meeste tappen ze uit je gedachten en dus wist je het ergens al. Vaak ook is de wens de vader van de gedachte en is het dus een stukje spirituele "zelfbevrediging".

Zodra het spirituele ego zich ermee bemoeit is dat nog erger dan een gewoon ego.
Dus ijdelheid wordt nog meer opgeblazen (inflatie), daarom proberen ze elkaar te overtroeven of te bestrijden.
Hoe hoger ze menen te zijn ingewijd, des te jaloerser en na-ijveriger en trotser worden ze. En als dat geen bewijs van duistere invloeden is, wat wel?
Daarom was de heilige armoede juist een beeld van bescheidenheid en deemoed het beste wapen tegen inflatie.
Alhoewel sommigen weer een bevrediging vinden in het pronken met hun verstervingen en lijden.

Het was vroeger gebruikelijk dat een monnik met een houten lepel en nap at.
Later werd de prijs daarvan hoger dan een metalen eetgerei, maar uit "versterving" bleven sommigen hun houten bestek eisen.
Hiervan bestaan talrijke verfijnde humoristische voorbeelden die spotten met de vrome ijdelheid en begeerte. Vanitas vanitatum
Zoals tijdens de vasten hallucinaties ontstonden van uitgerekend gebraden biefstuk.



1 keer bewerkt. De laatste keer was 8 jaar geleden door Sheherazade.

Dat laatste vooral ja.

Maar als er een goede tussen zit?
De spirituele speld in de hooiberg.

Een goed medium maakt geen reclame en is de bescheidenheid zelf.
Zoals goede wijn geen krans behoeft.



1 keer bewerkt. De laatste keer was 8 jaar geleden door Sheherazade.