Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Als dromen een beroep was, was ik slapend rijk geworden. Want ik doe het iedere nacht een paar keer, maar soms is er een droom die mij in mijn diepste emoties raakt. Deze droom zou ik graag met jullie hulp volledig uitpluizen, zodat ik hem volledig begrijp.
De droom:
In de werkelijke wereld, werd ik rond half zeven wakker omdat mijn vriend naar zijn werk vertrok. Vlak nadat hij de voordeur had gesloten, doezelde ik weer weg in dromenland. Half wakker en half slapend voelde ik een lichte druk op mijn benen. Ik negeerde het.
De druk werd steeds intenser ik kon het niet meer ontkennen.
Toch bleef ik ijzig stil liggen...
Op den duur werd de aanraking zo sterk dat mijn lichaam een kwartslag werd gedraaid. Ik ging rechtop zitten met mijn ogen dicht, met de tranen in de ogen. Ik zag mezelf vanuit een ander perspectief. Ik zei: hallo? Bent u daar? Kan ik wat voor u doen? Ik durf niet te kijken...
Geen antwoorden...
Ik wil wel graag kijken, maar ik krijg mijn ogen niet op en ben zo bang! Zei ik terwijl ik mijzelf nog zag zitten met natte ogen.
Op den duur hoorde ik geluid.. wat precies kan ik niet meer verwoorden. "Als u daar nog bent, ik ga mijn ogen open doen". Ik opende mijn ogen, daar zat een man van eind dertig in een ontspannen houding naar mij te kijken. Ik schrok maar was nieuwsgierig.
"Wie bent u?"
Zijn antwoord was mysterieus: "tweede wereld oorlog, Engeland, geboren in 1925, Diana.
Het eerste bijzondere museum dat je opzoekt, daar vind je mij."
"Wat komt u doen?" Vroeg ik.
Weer een ontspannen antwoord:"je had toch om hulp gevraagd?"
Dat klopte, voor het slapen gaan heb ik om hulp gevraagd. Gevraagd om moed, veiligheid want ik ben zo angstig de laatste tijd.
Kom! Zei hij stellig, "er is meer!" . We liepen naar de gang, hij liet mij de zolder zien. "Kijk daar is ze"
We zagen ongeveer drie mensen waarvan een man en vrouw hevig in discussie waren. We moesten een beetje bedekt blijven,maar ik was te duidelijk aanwezig. De mooie vrouw liep met een streng gezicht naar mij toe, ze had een mooie tweed kokerrok aan met een zijden blouse, haren en make-up in de mode van de jaren dertig/veertig.
"Wat doen jullie hier?!" Riep ze.
Ik werd gelijk bang en dook achter mijn beschermer. Zij tweeën herkenden elkaar en gaf gelijk aan dat het goed was, maar we moesten wel weg.
Ik vroeg me af, is dit het stommellende geluid wat ik soms uit de zolder hoor komen?
We liepen naar beneden. Ik vroeg hem wat het verband was tussen ons, het antwoord was weer de tweede wereldoorlog. Toen hij tegenover mij zat merkte ik op dat ik iets voor hem wou doen, hij kwam gepijnigd over. Alsof hij een verdriet in zich heeft, wat hij nooit heeft kunnen loslaten. Voor ik hem meer kon vragen, schrok ik van een immens geluid. We keken samen naar de deurbel en ik werd wakker, precies weer zoals ik in slaap viel...
Ik heb gegoogeld, bijzonder museum Engeland, ik kwam tegen Mike Allen geboren in 1925. Hij was officier van de Engelse luchtvaart. Wat ik niet kon vinden was een duidelijke foto of een link met Diana.
Ik weet niet precies wat ik hiervan kan denken of voelen. Kunnen jullie me helpen alsjeblieft?
Groetjes en een fijne dag,
Sanne
|
Beheerder |
Tja, daar komen we niet uit zo.
Er zullen er heel veel rond die tijd geboren zijn en iets met de oorlog te maken hebben.
Zo zullen er ook miljoenen trauma's aan overgehouden hebben.
Diana spreekt tot de verbeelding maar wat je daar verder mee moet?
Het gevaar is dat je in het zieltjes redden gebeuren terecht komt, die zo nodig naar "het licht" geleid moeten worden.
Waarna men met een bevredigd gevoel van iets goeds te hebben "mogen doen" weer rustig in kan slapen.
De valse bescheidenheid die daarin vaak schuilt valt ieder nuchter denkend mens op.
Wij doen aan droomuitleg en niet aan geestenbezwering of spiritisme.
Concrete vragen stellen is dan ook de aangewezen weg en eerst en vooral te rade gaan bij jezelf.
Want meestal heeft het iets met jezelf te maken. Pas als al die wegen zijn onderzocht kun je aan iets anders gaan denken.
Engeland telt natuurlijk honderden musea, dus waarom zou je daar het antwoord vinden?
Je gaat niet even naar Engeland om op goed geluk het eerste het beste museum in te stappen om de schat te vinden in het labyrint.
Als die man dus problemen heeft zou hij wel wat duidelijker moeten zijn.
Wat voor hulp zoek je zelf? Want daar krijg je geen antwoord op.
Het zou ook geen zin hebben in het verleden te gaan projecteren voor de problemen in het nu.
De sfeer zou symbolisch op het verleden van je zelf kunnen slaan.
Oorlog op innerlijke conflicten. Diana kan een anima zijn.
Van Mike Allen bestaan er alleen al een 200. Diana duizenden.
Of zou jij als unieke bijzonderheid uitverkoren zijn een connectie met Lady Diana te vinden?
Ik scherts maar even hoor.
Soms zijn mensen paranormaal begaafd, maar zelfs dan is het heel goed oppassen, want het is geen garantie van historische feiten.
Het afstemknopje werkt niet zo precies en de invloed van het medium zelf is niet zelden gemixt met fictieve feiten of persoonlijke foutieve interpretaties. Van de mediums die ik ooit bezocht is vrijwel nooit iets juist "gezien". Het geheugen heeft een reconstructieve werking zodat fictieve inhouden worden toegevoegd aan de leemtes. (false memory syndrome)
De wekker wekt je terug in het bewustzijn en de realiteit.
Wat mij vooral verwondert en daarom argwanend maakt is dat de man weet dat je antwoorden zoekt en daarop inhaakt alsof het bij wijze de geheime dienst is die in een obscure oorlogs-bunker WWII op de kaart zet. Een secret spy-serie? Zie het al voor mij met plug in telefonistes in groen tweed en opgestoken haar in kokerrokken.
Haha