spiegels

Ja hoor dat kan heel goed.
Het zou moeten gaan om zelfreflectie.
De droom kan je een spiegel voorhouden.
Het spiegelbeeld kan sterk afwijken van je zelfbeeld.
Een spiegel is ook een magisch kader.

Het komt in beiden voor.
Een spiegel heeft doorgaans een symbolische betekenis.
Zeker als je erin kijkt.
Het is vergelijkbaar met een wateroppervlak.
Daarom is het tegelijk een middel tot bewustwording als wel een blik in het onbewuste.
Het is dus zaak om precies op de rand te blijven want anders zink je weg in het water.
Dat is precies de betekenis van de Narcissus mythe.
Hij was niet alleen door zijn spiegelbeeld gefascineerd maar werd naar het onbewuste getrokken en verloor zichzelf erin.
De fascinatie die van het onbewuste uitgaat is daarom voor het ego een gevaar.
Zelfs in lucide dromen loop je gemakkelijk de kans meegezogen te worden in de stroom van beelden.
In een schilderij is de mooie jongeling Narcissus geschetst die in een watering een aantal schone nymfen ziet met lange haren.
De illusie ontstaat dat hij hen uit het water zou lokken, maar neen, zij zullen hem meelokken in hun domein, net als zeemeerminnen en hem zichzelf doen verliezen.

Een mooie parabel is uit het boeddhisme.
Het is de parabel van het bergmeer.
Eerst is het oppervlak rimpelig door de wind en het water troebel door turbulentie.
Maar door meditatie komt alles tot rust en daarna is het oppervlak als een spiegel.
Het water wordt helder door bezinking en dan kan men tot op de bodem kijken.
Tegelijk is de lucht of de Maan zichtbaar. Prachtig beeld dat het delicate evenwicht schetst tussen bewustzijn en onbewuste.
In sprookjes is de spiegel een magisch attribuut of doorgang naar een andere wereld of bewustzijnsvorm.
Het vinden van de spiegel is dan weer een beeld van de terugkeer.
In Olivier Bommel komt de spiegel vaak voor en de tekenaar wist heel goed de verborgen betekenis.

De Medusa kon alleen veilig worden bekeken via een spiegel (opgepoetst schild van reflectief bewustzijn).

Het is nooit te zeggen hoe je weerspiegeld wordt.
Het zelfbeeld kan scherp afwijken of totaal iemand anders zijn.
Ik haal Oscar Wilde aan met zijn portret van Dorian Gray.
De hoofdpersoon leidt een liederlijk misdadig leven en schijnt de eeuwige jeugd te bezitten.
Daarom overleeft hij al zijn vijanden en relaties.

Maar op zolder verborgen staat een geschilderd zelfportret.
Dat schilderij verandert met het gedrag van de eigenaar en wordt dan ook steeds lelijker en demonischer.
Het is uiteraard de ziel van de hoofdpersoon, dat wat hij innerlijk is geworden.

Spiegels geven de waarheid weer. Maar het zijn vaak "lachspiegels" die karikaturen vormen.
Weinig mensen kunnen inzien wie ze werkelijk zijn.
De spiegel kan je ook veel ouder of jonger laten lijken. Of mooier of lelijker.
Spiegels kunnen compenseren.
Verder is de spiegel vooral een stuk ijdelheid (Vanitas)
Venus wordt altijd afgebeeld met een handspiegel.

Niet altijd want in Sneeuwwitje vertelt de spiegel de boze heks precies wat ze is.
De heks is natuurlijk de tegenhanger van het smetteloze beeld van Sneeuwwitje (de naïeve ziel)



1 keer bewerkt. De laatste keer was 6 jaar geleden door Sheherazade.

De spiegel is een soort magische waterspiegel die het onbewuste is.
Spiegels zijn vaak met tovenarij geassocieerd.
Ze waren zelf lang verboden omdat ze demonisch zouden zijn of de ijdelheid bevorderden.
Maar spiegels hebben de functie je iets te laten zien dat je liever verzwijgt.
Soms ben je mooier dan je denkt of je bent lelijker. Alles afhankelijk van je zelfbeeld en ware aard.
Dus de spiegel is net zoiets als je mobieltje met selfies. (narcisme)
Jezelf veranderen met toverkunsten en een spiegel lijkt mij niet zinvol.
Dat is meer iets voor Harry Potter.

Je moet leren zien wie en wat je werkelijk bent.