Hallo,
Dit is mijn droom.
Ik liep samen met K. richting het koopcentrum van de stad langs een aantal rijen bomen. K. ging immers trouwen met mijn nonkel. Ineens loopt K. te babbelen met een vriend van haar Jerek, het gesprek gaat over liefde, wat later begint hij met mij te babbelen over hoe ik het ervaar dat iedereen een vriend(in) heeft en ik niet.
Enkele seconden later komen we aan in het centrum van de stad. Links van ons is een café en recht voor ons staat een grote brede rood-bruine trap met tredes die énorm verschillen van vorm. Deze trap leid naar het gebouw van het Unief waar Jerek naar school gaat.
Ik durf de trappen niet beklimmen dus Jerek neemt me dicht bij hem als hij de trap opgaat. Op een bepaald moment is er een schakelaar op één van de tredes hij duwt erop met zijn voet en de trede waar we opstaan gaat naar omhoog en brengt ons tot bij de laatste trede. Hij helpt me op deze laatste trede, rechts staat een tafeltje met 3 meisjes aan die venijnige beginnen te babbelen over dat Jerek me heeft meegenomen naar het Unief.
Ik ga het gebouw binnen en Jerek volgt, eenmaal binnen loopt hij naar zijn kamer, ik volg hem en wanneer ik daar binnenkom staan er massa's bedden met andere leerlingen op en stoot ik tegen de deur. In de kamer vind ik hem niet dus loop ik naar buiten terug op de gang waar allemaal stoelen op een rij staan. Net als C. ga ik me op de stoelen neerzetten. Plotseling komt E. buiten en verteld ze ons dat ze niet naar de kamer van haar vriend mocht. Voor ons wordt les gegeven over iets dat met cola flesjes te maken heeft.
Wat later komen er enkele oude dames binnen die ook willen gaan zitten dus C. en ik besluiten naar buiten te gaan. Voorzichtig dalen we de trap af en halverwege blijven we zitten. Ineens sta ik beneden op de grond bij een leerkracht en met een grote snelheid varen er 4 grote boten binnen. De leerkracht roept iets over het feit dat dit nog nooit was gebeurt. Ze loopt even met me mee en raapt iets op, mijn horloge, daarna zegt ze iets over Jerek en verdwijnt ze.
Wat verder zie ik Jerek lopen en ik roep hem in het Engels toe dat stelen niet nodig is. Hij verdwijnt in een gebouw en 2 vrienden van hem zeggen dat ik mijn excuses moet aanbieden als ik hem nog wil spreken.
Ineens sta ik terug bij de leerkracht die zegt dat we gaan vertrekken, ik wijs naar de trap en zie mezelf zitten, ik zeg dat ik nog even tijd nodig heb om die af te klauteren.
Daarna ben ik wakker geworden.
