In mijn droom zat ik in een voetbalkleedkamer met mijn team. We hadden al een aantal wedstrijden gespeeld en we stonden in de finale. Tijdens die andere wedstrijden was ik de aanjager en we wonnen alles. Het was wel vaak dat als ik een creatieve oplossing had, andere ploeggenoten mijn actie direct achtervolgden en mij als het ware in de weg liepen. Ik liet ze hun gang gaan.. Ik was alleen bezig om het doel te bereiken en dat was elke kans die we hadden een doelpunt maken.. En daar hamerde ik continu op.. We hadden dus alles gewonnen en we stonden in de finale. We waren ons aan het voorbereiden in de kleedkamer en het begon allemaal normaal. Totdat ik iedereen probeerde te helpen met aankleden.. Op een gegeven moment moesten wel het clubembleem eraf knippen, omdat de trainer ons niet clubwaardig vond.. Er zat ook een klein kind tussen de spelers die bang was geworden van de schaar die de trainer gebruikte om de embleems eraf te knippen en dat jongetje riep 'oom' naar mij. En ik moest hem helpen met het eraf halen van het embleem.. Uiteindelijk was iedereen klaar, behalve ik. Ik moest me nog omkleden. En ik had zo er m'n best gedaan om de finale te bereiken en ik stond nog steeds niet op het veld. Mijn ploeggenoten deden hun warming-up op een kleine crossfiets. Dit is zeer ongebruikelijk!! Maar ik was nog steeds bezig met omkleden.. Ik had rapmuziek opgezet (wat totaal niet mijn muzieksmaak is) wat uiteindelijk begon te irriteren. Het duurde allemaal heel lang en ik kreeg het gevoel dat ik nooit het veld zou bereiken. Er kwam elke keer iets tussen. Totdat de trainer even kwam kijken of iknal klaar was. Maar dat was ik dus niet. Ik was bezig met mijn voetbalschoenen schoon te maken. Er zat een dikke laag witte aangekoekte modder op wat ik bijna niet eraf kon krijgen. Maar ik was bijna klaar om het veld op te gaan dacht ik. Dus ik kreeg een soort opgelucht gevoel. En toen werd ik wakker
